Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ 2-1

Τη διαφορά σ’ αυτό το παιχνίδι την έκανε ένα στοιχείο που επικαλούνται συνήθως οι προπονητές του μπάσκετ. Η περιβόητη ενέργεια. Από αυτήν ο Παναθηναϊκός θα έλεγε κανείς ότι είχε αποθέματα για ένα ημίχρονο ακόμα.

Από το πρώτο, κιόλας, λεπτό η ομάδα του Γιάννη Αναστασίου πρέσαρε σ΄όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου κλέβοντας συνεχώς μπάλες από τους αργούς στη σκέψη αντιπάλους τους και δημιουργώντας ευκαιρίες. Από το 3′ όταν ο Γλύκος νίκησε σε τετ-α-τετ τον Μπεργκ, μέχρι και το 38′ όταν ο Κατσουράνης πρόλαβε την ύστατη ώρα τον Σουηδό φορ, ο Παναθηναϊκός απέδειξε με την απόδοσή του στο γήπεδο, τον τρόπο με τον οποίο χειριζόταν την μπάλα και την εν γένει νοοτροπία του ότι ήθελε πολύ περισσότερο τη νίκη από τον αντίπαλό του.

Εν τέλει, η πράσινη υπεροχή καρποφόρησε στο δεύτερο ημίχρονο με την άμυνα του ΠΑΟΚ να δείχνει χαρακτηριστικές αδυναμίες είτε στη φυσική ροή του αγώνα είτε στις στημένες φάσεις. Από μία τέτοια (κόρνερ) προήλθε το πρώτο γκολ του Τριανταφυλλόπουλου στο 47′ το οποίο άλλαξε εντελώς το μομέντουμ του ματς υπέρ των γηπεδούχων που με φτερά στα πόδια πλέον δεν άφησαν το πόδι από το γκάζι.

Το παιχνίδι κρίθηκε οριστικά στο δίλεπτο 55′-57′. Ο Κατσουράνης αποβλήθηκε δικαίως όταν γκρέμισε τον Μπεργκ (που έβγαινε ολομόναχος με τον Γλύκο) και από το φάουλ της φάσης ο Νάνο με δυνατό σουτ διαμόρφωσε το 2-0, σκόρ που όχι άδικα θεωρήθηκε ασφαλείας.

Οτι και αν δοκίμασε ο Στέφενς στη συνέχεια (έπαιξε ο Χούσεν, έπαιξε και ο Λούκας) ο ΠΑΟΚ δεν μπόρεσε να φανεί απειλητικός παρά μόνο στο 92′ όταν ο Αθανασιάδης μείωσε με κοντινή προβολή σε 2-1. Επί της ουσίας όμως τίποτα δεν άλλαξε και ο Παναθηναϊκός πήρε επάξια τους τρεις βαθμούς της νίκης.

πηγή: www.contra.gr