Οι τυφλοί… βλέπουν το μέλλον

Είναι ωραίο να βλέπεις την ΑΕΚ να παρουσιάζει αγώνα με αγώνα, αυτά που υποστηρίζεις μέσα από τα κείμενα σου και είναι ακόμα πιο ωραίο όταν βλέπεις σε αυτό τον χώρο (δημοσιογραφία) έστω και αργά, έστω και μέσω Λαρίσης, να δίνουν τα εύσημα και να παραδέχονται πως γίνεται δουλειά στην ομάδα. Και δεν το γράφω για να πω, “εγώ σας τα έλεγα”, αλλά αντιθέτως για να αρχίσει να υπάρχει ενότητα στην ομάδα, σε όλους τους κλάδους της χωρίς να ψαχνόμαστε να φάμε από τις σάρκες μας.

Πάμε παρακάτω λοιπόν, αφού η ΑΕΚ του Δέλλα παρουσιάζει και θέαμα μέσα στον αγωνιστικό χώρο, πείθοντας και τον τελευταίο πως στα Σπάτα γίνεται δουλειά, πολύ δουλειά και το αποτέλεσμα φαίνεται. Έχω αναφερθεί πολλές φορές στην προσπάθεια του Δέλλα, παρά την απειρία του στον χώρο της προπονητικής, και την πίστη μου για τις δυνατότητες του. Έχοντας λοιπόν εξασφαλίσει την άνοδο στην Β’ Εθνική και βρισκόμενοι σε κατάσταση αναμονής για να δούμε στα επόμενα ματς “λαβράκια” που υπάρχουν στο ρόστερ και μένουν εκτός αποστολής, σκέφτομαι του χρόνου τι μπορεί να παρουσιάσει η ΑΕΚ του Δέλλα;

Και το αναφέρω γιατί η ομάδα αυτή είναι του Δέλλα, αυτός ξέρει όλους τους παίκτες και τις δυνατότητες του συγκεκριμένου ρόστερ. Ποιοι μπορούν να κάνουν το κάτι παραπάνω και ποιοι δεν έχουν τις ικανότητες για να συνεχίζουν να φοράνε την φανέλα με τον δικέφαλο. Οπότε οποιαδήποτε αλλαγή στο τεχνικό τιμ που πέτυχε τον φετινό βασικό στόχο (άνοδος), ουσιαστικά θα είναι πισωγύρισμα σε μια δύσκολη κατηγορία όπως η Β’ Εθνική. Οπότε δεν μπορώ να φανταστώ αλλαγή προπονητή και φτου από την αρχή…

Τα δεδομένα της Β’

Πάμε λοιπόν στα δεδομένα της Β’ Εθνικής. Ότι καλύτερο από το υπάρχον ρόστερ, με νοοτροπία ενός χρόνου στα επίπεδα που θέτει πλέον η ΑΕΚ, με έναν προπονητή νέο με ιδέες, δυνατότητες και διψασμένο για δουλειά, με έναν χρόνο εμπειρία στους πάγκους στο Ερασιτεχνικό πρωτάθλημα στην πλάτη του και με δεδομένη την ενίσχυση όχι με λύσεις Β’ Εθνικής αλλά Superleague…

Άραγε θα μπορέσει να ξεπεράσει το στοίχημα ο προπονητής Δέλλας, εξασφαλίζοντας συμβόλαιο και παρουσία στην Αγιά Σοφιά; Γιατί το στοίχημα από την αρχή του project, η χρονιά κριτήριο για τις δυνατότητες που έχει (ή δεν έχει) ο Τραϊανός είναι η χρονιά στην Β’ Εθνική και όχι το ερασιτεχνικό πρωτάθλημα. Γιατί τότε εκτός από την άνοδο στην Superleague θα υπάρχει και το Κύπελλο Ελλάδας, δύο σημαντικοί στόχοι, με τον έναν να κρίνεται απαραίτητος και τον άλλον στόχο να εντάσσεται στο πλαίσιο του… “Ερχόμαστε”. Δηλαδή είναι κάτι επιπλέον, που όμως κρίνεται σημαντικό στην προσπάθεια που κάνει η ΑΕΚ να κερδίσει ξανά τον σεβασμό που της αρμόζει από φίλους και εχθρούς.

Εκεί θα κριθεί ο Κολοσσός, γιατί ο προπονητής που θα κάθεται στον πάγκο της ΑΕΚ θα πρέπει να αντέχει να έχει δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη και όχι μόνο. Αναρωτιέμαι  λοιπόν για το μέλλον της ΑΕΚ του Δέλλα και ανυπομονώ να τον δω στον αγωνιστικό χώρο με επιπλέον “όπλα” στα χέρια του. Είμαι αισιόδοξος για το αποτέλεσμα, εσείς;

ΥΓ: 28-13 = 15