Τεράστια ευκαιρία για ΑΕΚ

Τα έχουμε πει, τα έχουμε αναλύσει, τα έχουμε συζητήσει, τα έχουμε… βαρεθεί. Από το 2008 και μετά, με μοναδική εξαίρεση το Κύπελλο του Χιμένεθ, η ΑΕΚ πήρε την κατιούσα και έφτασε στο σημείο να απομακρύνει τον κόσμο της από το γήπεδο. Οι σφαλιάρες δε, που δεχόμασταν αμαχητί, απέτρεπαν τον κάθε νέο πιτσιρικά (που λόγω ηλικίας δεν μπορεί να καταλάβει την Ιδέα), να πηγαίνει στο σχολείο του και να δηλώνει ότι υποστηρίζει την ΑΕΚ.

Ένα “πρόβλημα” για τους πατεράδες, μανάδες, παππούδες, θείους, αδερφούς, που δεν μπορούσαν να κάνουν τον/την μικρό/μικρή να κολλήσει με την ΑΕΚ, να “γεννήσει” ουσιαστικά νέους ΑΕΚτζήδες στην χειρότερη περίοδο της ιστορίας της ΑΕΚ.

Φέτος όμως είναι η ευκαιρία μας

Η φετινή όμως χρονιά, είναι ευκαιρία για τα μικρά παιδιά, (για τους ΑΕΚτζήδες, για την ΑΕΚ) να ζήσουν κάτι πρωτόγνωρο, να ζήσουν την ζεστή κερκίδα του γηπέδου που αγωνίζεται ο δικέφαλος αετός.

Είναι η ευκαιρία να “μπολιαστούν” τα μικρά παιδιά, το μέλλον της ΑΕΚ, με το “μικρόβιο” που προκαλεί την χθεσινή αντίδραση του κόσμου στο ημίχρονο με τον Άγιο Νικόλαο. Αυτή είναι η ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί, που δεν πρέπει να λησμονήσουμε και που θα πρέπει όλοι να προσπαθήσουμε με τον δικό μας τρόπο να βοηθήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση.

Η ΑΕΚ από την πλευρά της, αυτό που έπρεπε να κάνει το έκανε. Γιατί στη νέα διοίκηση, γνωρίζουν όλοι πως το μέλλον της ΑΕΚ έχει ανάγκη από… νέο αίμα. Η ατμόσφαιρα τύπου “Κυριακάτικο Πάρτι”, η άνοδος όλων των υπόλοιπων τμημάτων και η έναρξη των εργασιών για το γήπεδο, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως δεν θα… “επιτρέψει” σε κανένα παιδί που ανήκει σε κιτρινόμαυρη οικογένεια να μην αγαπήσει την ΑΕΚ.

Τα πρώτα δύο χρόνια της αντεπίθεσης, είναι σημαντικά και για αυτό το κομμάτι που έχει να κάνει με την καρδιά της ΑΕΚ, τον κόσμο της. Μετά, δεν θα χρειαστεί να ασχοληθεί κανείς. Τον τρίτο χρόνο στην Αγιά Σοφιά (όλα να πάνε καλά), δεν θα χρειάζεται να ασχοληθεί κανείς. Όλα τα παιδιά, θα θέλουν να είναι με τον πρώτο…

ΥΓ: 28-4= 24

ΥΓ1: Θεέ μου τι κόσμος ήταν αυτός; Τι θα γίνει μέσα στην “Αγιά Σοφιά”;