Μέσα στο Ναό, έχουν για θεό…

Όλοι γνωρίζαμε τι θα αντικρίσουμε την Τετάρτη στο Ενιαίο Λύκειο Νέας Φιλαδέλφειας, αλλά κανείς μας δεν ήταν προετοιμασμένος. Όλοι γνωρίζαμε ότι το όνειρο μας θα πάρει επιτέλους εικόνα, αλλά κανείς μας δεν το περίμενε…

Την στιγμή που ο συνεργάτης του Δημήτρη Μελισσανίδη, κ. Ανδριόπουλος, πάτησε το κουμπί και εμφάνισε στην τεράστια οθόνη την “Αγιά Σοφιά”, άπαντες μείνανε με το στόμα ανοικτό. Είναι χαρακτηριστικό, πως στην πρώτη εικόνα σε όλα τα βιντεάκια που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο, δεν υπάρχει επιδοκιμασία από τον κόσμο, παρά μόλις φτάσαμε στην τρίτη φωτογραφία άρχισε να φανερώνεται ο θαυμασμός.

Και είναι απόλυτα φυσιολογικό, γιατί η τεράστια δίψα και η ατελείωτη προσμονή για κάτι τόσο μεγάλο, δημιουργεί αδράνεια την ώρα που πραγματοποιείται, την ώρα της αποκάλυψης. Δεν χρειάζεται να πω κάτι επιπλέον, απλά θα ήθελα να μοιραστώ την εικόνα που είδα εκείνη τη στιγμή και το συναίσθημα που με έκανε να ανατριχιάσω.

Αμέσως με την πρώτη ματιά στην “Αγιά Σοφιά”, γύρισα να δω τον κόσμο, τα πρόσωπα από τα υπόλοιπα αδέρφια. ΣΟΚ… Ηλικιωμένοι με δάκρυα στα μάτια, με το χαμόγελο να σπάει την εικόνα της λύπης, ένα γεροντάκι, είχε σηκωθεί για να δει καλύτερα και αμέσως κάθισε σκουπίζοντας τα μάτια του και ακριβώς δίπλα του, νεαρά παιδιά με το χαμόγελο στα χείλη. Το απόλυτο κοντράστ συναισθημάτων, με τον ίδιο παρανομαστή… Τον Ναό μας!

Και η αλήθεια είναι πως μόνο ως Ναός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το νέο μας σπίτι, καθώς μόνο στην όψη μιας εκκλησίας βλέπεις τόσο κόσμο να κάνει τον σταυρό του. Ήταν απίστευτο… Ο ΑΕΚτζής για λίγα λεπτά επέστρεψε (έστω και νοητά) στο σπίτι του, τα όνειρα του ξεκίνησαν ξανά στον χώρο που μεγάλωσε, στον χώρο που “αρρώστησε” από μικρό παιδάκι, στο γήπεδο που θα πετάξει ξανά, περήφανα και ατρόμητα ο δικέφαλο αετός!

ΥΓ: Συγνώμη για την καθυστέρηση, αλλά πρέπει να μετράμε για να φεύγει και ένα βάρος από πάνω μας… 28-2=26