Και στη Γ’ θα το απολαύσουμε

Η νύχτα πέφτει, ο απολογισμός της ημέρας έρχεται. Όμορφο βράδυ σε όλους! Από το να μιζεριάσω πάλι με τους τραγικούς μπαχαλάκηδες (σε Τύπο και τόπους κοινωνικούς διαδικτύωσης) που κατακρίνουν την επιθυμία του Τσιρίλο να γυρίσει στην ΑΕΚ (κάτι που τελικά δεν θα συμβεί) και να κλείσει σε αυτήν την καριέρα του ή τους άλλους που καθημερινά αμφισβητούν όλα όσα γίνονται στην ομάδα ενισχύοντας τη μιζέρια και την εσωστρέφεια στις οπαδικές τάξεις, θα προτιμήσω να κοιτάξω μπροστά. Στο πολύ κοντινό μέλλον…

Αν η περυσινή ΑΕΚ ήταν «ερωτεύσιμη» επειδή έτσι θέλαμε να τη βλέπουμε και να την αντιμετωπίζουμε λόγω της παρουσίας των πιτσιρικάδων και του Θωμά Μαύρου ο οποίος αρχικά μας συγκλόνισε με την ανιδιοτέλειά μου, μέχρι που μπλέχτηκαν στα πόδια του ο Τσιάρτας (που αν θυμάστε μας υποσχόταν πλέι-οφ!) και ο Δημητρέλος (που αναιρούσε ημέρα με την ημέρα τον ίδιο τον εαυτό του) για να προκληθεί το απόλυτο μπάχαλο, η εφετινή είναι η πιο ελπιδοφόρα της σύγχρονης κιτρινόμαυρης ιστορίας!

Έχει μπροστά της δύο ολόκληρα χρόνια να χτίσει ένα εξαιρετικό ελληνικό ρόστερ με ποδοσφαιριστές που θα αποτελούν μελλοντικά τον κορμό της εθνικής ομάδας και όταν έρθει ο καιρός, θα προστεθούν και οι ξένοι που θα κάνουν τη διαφορά. Όχι πολλοί… Τρεις-τέσσερις πραγματικά ξεχωριστοί, με ικανότητες να αλλάζουν τη ροή ενός αγώνα και όχι σαπάκια και αμφιβόλου ποιότητας μισθοφόροι για να ξαναγίνει η ΑΕΚ – όπως στο πρόσφατο παρελθόν – το καλοκαιρινό πάρτυ τυχοδιωκτών μανατζαραίων (όχι ότι είναι όλοι τέτοιοι βέβαια, οι εξαιρέσεις πάντως είναι ελάχιστες).

Βλέπω ήδη μπροστα μου το ΟΑΚΑ να σφύζει από κιτρινόμαυρες ψυχές και ένα πράσινο χαλί πλημμυρισμένο από ταλαντούχους πιτσιρικάδες οι οποίοι θα επιζητούν τη θέση τους στον ποδοσφαιρικό χάρτη. Όπως και να έχει, ακόμα και στη Γ’ θα το απολαύσουμε, θα γουστάρουμε. Και επιπροσθέτως δεν θα έχουμε στο κεφάλι μας τους διαιτητές καρμανιόλες, τις ομάδες δορυφόρους του ενός και όλον αυτό το συρφετό της αναξιοπιστίας να μας δηλητηριάζει τη σκέψη. Βέβαια η αποτοξίνωση θα διαρκέσει λίγο, μόλις έναν χρόνο… Από τη Β’ και μετά θα ζήσουμε ξανά τις ίδιες ομορφιές. Δεν πρόκειται για ένα απλό απόστημα, η αρρώστεια έχει βγάλει ρίζες πλέον…

Η ΑΕΚ αυτή τη στιγμή βιώνει ένα deja-vu αλλά δύο κατηγορίες πιο χαμηλά εν συγκρίσει με το μακρινό πλέον 2004, όταν είχε την ευκαιρία να ξαναχτίσει την ιστορία από την αρχή σε πρωτοφανές τότε κλίμα συσπείρωσης. Αυτή τη φορά έχει περισσότερο χρόνο, καλό θα είναι όμως να έχει και περισσότερη διάθεση και επιμονή στο να παραμείνει προσηλωμένη στο πλάνο της και να μην τα κάνει μαντάρα όπως τότε, όταν χάθηκε η μπάλα με τις καλοκαιρινές καραβιές ξένων και τις αλλάγές 12-15 παικτών σε κάθε θερινή μεταγραφική περίοδο.

«Γήπεδο και Ελληνάρες» είχε πει ο Δημήτρης Μελισσανίδης στους ανθρώπους που σήμερα εμπιστεύεται τις τύχες της ΑΕΚ και ο στόχος αυτή τη φορά δεν θα αλλάξει. Ταλέντο υπάρχει και περισσότερο ακόμα θα προστεθεί. Το όραμα των 90’ς αναβιώνει εμπλουτισμένο με ένα σχέδιο ανάπτυξης μέσα από τις Ακαδημίες. Θέλω να πιστεύω ότι η Ένωση θα γίνει η πρώτη ελληνική ομάδα που θα νικήσει την ποδοσφαιρική παγκοσμιοποίηση και μελλοντικά θα στηρίζεται στα δικά της πόδια και όχι σε μισθοφορικά δεκανίκια. Και δεν είναι κακό να ονειρευόμαστε, αυτό είναι που μας έλειψε στα χρόνια της μιζέριας και των ανύπαρκτων. Ήρθε η ώρα να μιλήσουν οι πραγματικοί ποδοσφαιράνθρωποι.

Καλό ξημέρωμα σε όλους, ένα όμορφο Σάββατο να έχουμε!