Ο εχθρός (δεν) είναι μέσα μας

Η νύχτα πέφτει, ο απολογισμός της ημέρας έρχεται. Γεια λοιπόν σε όλους! Στο εξής θα σας περιμένω εδώ κάθε βράδυ, έξι φορές την εβδομάδα, εκτός Σαββάτου. Λίγα πράγματα σήμερα άξια αναφοράς στον κιτρινόμαυρο μεγαλόκοσμο. Η υπογραφή του Τζανετόπουλου ήταν αναμενόμενη, άλλωστε σε αυτή την ιστοσελίδα το είχατε διαβάσει πριν από οπουδήποτε αλλού ότι ο νεαρός στόπερ άρεσε ιδιαίτερα στον Δέλλα. Να είναι γερό το παλικάρι και να δει τα όνειρά του να πραγματοποιούνται. Κι εμείς μαζί του να απολαύσουμε έναν μελλοντικό Παπασταθόπουλο. Αυτό θα πρέπει να προσδοκούμε και να περιμένουμε από κάθε παίκτη της ΑΕΚ ξεχωριστά. Ο πήχης πρέπει να ανέβει ψηλά και να μείνει εκεί.

Πάμε στο παρασύνθημα… Σήμερα ενοχλήθηκα για ακόμα ακόμα φορά παρατηρώντας φίλους της ομάδας μας, αδέρφια, ομοϊδεάτες, ανθρώπους που αγαπούν και υποστηρίζουν την ίδια ιδέα, να λογομαχούν σε τόπους κοινωνικής διαδικτύωσης για τις τιμές των διαρκείας, για το αν θα βάλει (και πόσα) χρήματα ο Μελισσανίδης για το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια, για τους παίκτες που υπογράφουν συμφωνητικά και μέχρι χθες δεν τους γνωρίζαμε. Μιζέρια, γκρίνια αλλά (το χειρότερο όλων) ένας αναπτυσσόμενος εμφύλιος, λες και ο ένας περιμένει τον άλλον στην γωνία για να τσακωθεί, για να ειρωνευτεί, για να χλευάσει. Για το τίποτα, για ψύλλου πήδημα…

Τα περάσαμε αυτά πολύ έντονα τα τελευταία χρόνια, ήλπιζα ότι θα τα αφήναμε πίσω μας, αλλά με λύπη και αγανάκτηση ορισμένες φορές μαζί, διαπιστώνω ότι θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να έρθουμε ξανά πραγματικά κοντά και να συνειδητοποιήσουμε ότι με την τακτική αυτή καλό δεν κάνουμε. Απλώς δίνουμε στον πραγματικό εχθρό αυτό που θέλει. Να μας βλέπει να τρωγόμαστε (αφήστε που πιστεύω ότι στο τέλος-τέλος δεν τρωγόμαστε με τίποτα!), να μιζεριάζουμε, να αμφισβητούμε, να γελάει μαζί μας. Οι άλλοι δεν φτιάχνουν απλώς στρατούς, τους έχουν εξοπλίσει ήδη με την τελευταία τεχνολογία της προπαγάνδας. Κι εμείς τι κάνουμε; Ψάχνουμε τον εχθρό μέσα μας! Όχι φίλοι και φίλες, ο εχθρός δεν είναι μέσα μας…

Πουλάει τον Αμπντούν ο Μαρινάκης, του φεύγει ο Τζιμπούρ και φέρνει τον Σαβιόλα εννιά χρόνια μετά από την ακμή του. Στην πορεία εισπράττει μία ξεγυρισμένη τεσσάρα από ομάδα της Β’ Γερμανίας, η ομάδα του δεν βλέπεται αγωνιστικά κι όμως μύτη δεν ανοίγει στο λιμάνι. Τα προπαγανδιστικά ερυθρόλευκα μέσα πνίγουν κάθε φωνή λογικής που απορεί, ενίσταται ή τολμά να ψελλίσει ότι ο πρόεδρος τους δουλεύει ψιλό γαζί κάθε καλοκαίρι και όλα συνεχίζονται σε έναν κόσμο δήθεν παραμυθένιο.

Όχι, δεν θα γίνουμε ποτέ πρόβατα, δεν είναι όμως και τόσο λoγικό να εφευρίσκουμε σε καθημερινή βάση λόγους να μαλώνουμε. Ακόμα και τα 20 εκατ. ευρώ που μας υποσχέθηκε ο Σγουρός επειδή υπάρχει μπροστά ο Μελισσανίδης (πιστεύετε αλήθεια ότι θα τα εξασφάλιζε κανένας άλλος, τύπου Αδαμίδη ή Θανόπουλου ας πούμε;) γίνονται αφορμή για να τον ειρωνευτούμε ότι δεν τα βάζει από την τσέπη του! Τελικά αυτό είναι που μας ενδιαφέρει ή επιτέλους να δούμε το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια;

Peace brothers! Ειρήνη μεταξύ μας και πίστη ότι επιτέλους κάτι αλλάζει. Δεν είναι δυνατόν να γινόμαστε μαλλιά κουβάρια καθημερινά για κάτι που έρχεται και το ονειρευόμαστε τόσα χρόνια. Και μην μασάτε από τους παπαγάλους δήθεν ΑΕΚτζήδες που λιώνουν διαρκώς την ίδια καραμέλα για όσα συνέβησαν πέρυσι δηλητηριάζοντας τη σκέψη όλων με τις αναπόδεικτες συνωμοσιολογίες τους. Η ΑΕΚ δυστυχώς υποβιβάστηκε αλλά τουλάχιστον ξεβρόμισε από ανύπαρκτους, ανίκανους, τυχοδιώκτες, ψεύτες και αλαζόνες που πέρασαν από τη διοίκηση της τα τελευταία χρόνια. Κοιτάζουμε μπροστά, ας μείνουμε ενωμένοι…

Καλό ξημέρωμα σε όλους, μία όμορφη Παρασκευή να έχουμε!