Νοικοκύρης και τελειομανής…

Σχολιάζοντας πριν από λίγες μέρες τις δηλώσεις του Δημήτρη Μελισσανίδη με έναν συνάδελφο που έχει γνωρίσει τον “Τίγρη” από την καλή και την ανάποδη, μου μίλησε για ένα και μόνο χαρακτηριστικό του διοικητικού ηγέτη της ΑΕΚ, για το οποίο δηλώνει σίγουρος ότι θα καταφέρει να υλοποιήσει το πλάνο του, για την αναγέννηση της ομάδας.

“Έχει πολλά καλά, έχει και στραβά όπως κάθε άνθρωπος”, μου εκμυστηρεύτηκε. “Τον έχω ζήσει από τα πρώτα του βήματα στο ποδόσφαιρο. Τον έχω δει και από την καλή και από την ανάποδη. Για ένα πράγμα όμως του βγάζω το καπέλο. Δεν έχω γνωρίσει στο ποδόσφαιρο πιο νοικοκύρη άνθρωπο από τον Μελισσανίδη. Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο. Με ό,τι κι αν έχει ασχοληθεί είναι νοικοκύρης, τελειομανής και αυτό είναι το μυστικό της επιχειρηματικής του επιτυχίας” μου είπε, και άρχισε να μου απαριθμεί παραδείγματα.

Μου μίλησε συγκεκριμένα για την πρώτη του θητεία στην ΑΕΚ, για γεγονότα που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας και αποδεικνύουν τους λόγους για τους οποίους η Ένωση άκμασε όσο ποτέ άλλοτε, στα μέσα της δεκαετίας του ’90.

Είπαμε κι άλλα πολλά τα οποία δεν είναι της παρούσης, όμως σε αυτό που στάθηκα και αυτό που μου έκανε εντύπωση από όσα άκουσα και δεν γνώριζα για τον Μελισσανίδη, είναι το γεγονός πως πρόκειται για έναν τελειομανή με τη δουλειά του άνθρωπο.

Ο Μελισσανίδης εγγυήθηκε ότι θα είναι μπροστάρης στον δύσκολο αγώνα που θα χρειαστεί να δώσει η ΑΕΚ για να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια και να καταφέρει να κατασκευάσει το νέο της γήπεδο, στον ιστορικό χώρο που βρισκόταν το “Νίκος Γκούμας”. Μέτρησε τα λόγια του, κρατώντας “χαμηλούς” τόνους. Δεν υποσχέθηκε “λαγούς με πετραχήλια”. Δεν θέλησε να προκαλέσει κανέναν. “Θα κάνουμε ένα γήπεδο, όπως αυτό που είχαμε, με τη διαφορά ότι θα είναι καινούριο”, είπε. Στο μυαλό του “Τίγρη” είναι όλα συγκροτημένα, νοικοκυρεμένα. Ξέρει τι πρέπει να κάνει και πως να το κάνει, για να φέρει σε πέρας το όνειρο χιλιάδων ΑΕΚτζήδων. Και για τον λόγο αυτό χρειάζεται τη στήριξη όλων.

Το μόνο που περισσεύει αυτή τη στιγμή είναι η γκρίνια και η μουρμούρα που χαρακτηρίζει σημαντικό μέρος των ΑΕΚτζήδων, χρόνια τώρα. Ναι, τα διαρκείας τη δεδομένη χρονική στιγμή, με τις δεδομένες οικονομικές συνθήκες, είναι για μεγάλο μέρος του κόσμου ακριβά. Πρόκειται όμως για μια ακόμη θυσία που χρειάζεται να κάνει ο φίλος της ομάδας για να βοηθήσει ουσιαστικά στην προσπάθεια αναγέννησής της. Πολλοί θα ζοριστούν, αλλά θα πάρουν. Όσοι πραγματικά δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν, θα δίνουν το παρών όποτε τους επιτρέπει η τσέπη τους, πληρώνοντας εισιτήριο. Είμαι πεπεισμένος πως στο τέλος όλοι θα συνδράμουν με όποιον τρόπο μπορούν για να ξαναγίνει η ΑΕΚ μεγάλη.