Εκτόξευση από Βαρυμπόμπη

“Τέταρτη 10 Ιουλίου 2013, δέκα το πρωί στη Βαρυμπόμπη. Εκτόξευση της ΑΕΚ. Όπως στο ακρωτήριο Κανάβεραλ, εκτοξεύονται από τη ΝΑΣΑ πύραυλοι και διαστημόπλοια. Αυτό ακριβώς θα κάνει και ο Μελισσανίδης: από τη Γ’ Εθνική η ΑΕΚ στη Σούπερλιγκα, στο γήπεδο της στη Νέα Φιλαδέλφεια και πρωταθλήτρια.

Δεν είναι εύκολο. Ο Μελισσανίδης, όμως, το έχει ξανακάνει. Δεν είναι, ωστόσο, αυτό το θέμα μας. Στις 3 του Σεπτέμβρη του 1974 ο Ανδρέας Παπανδρέου ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ. Ήξερε κανείς ή μπορούσε να προβλέψει κανείς τι ήταν αυτό που θα ακολουθήσει; Κανένας. Ούτε ο ίδιος ο Παπανδρέου. Στις 18 Οκτωβρίου 1981 το ΠΑΣΟΚ έγινε Κυβέρνηση. Ήξερε κανείς τι θα σημαίνει αυτό για την Ελλάδα τα επόμενα είκοσι χρόνια; Ούτε η Νέα Δημοκρατία, ήξερε τι την περιμένει. Ούτε οι ίδιοι οι πρασινοφρουροί που είχανε βγει στους δρόμους και να πανηγυρίζανε.

Το τι σημαίνει ΠΑΣΟΚ άρχισε να φαίνεται όταν ψιλοέπεσε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με τον Μητσοτάκη. Αυτό το τέρας, δηλαδή, που δεν μπορεί να ξεψυχήσει, ούτε τώρα που φτάνει δεν φτάνει το 5%. Τι θέλουμε να πούμε με όλα αυτά; Ότι η ιστορία γράφεται εκ των υστέρων. Όταν γίνονται τα γεγονότα κανείς δεν καταλαβαίνει τι είναι στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει.

Να το πάμε στο ποδόσφαιρο. Το 1993 πήρε στα χέρια του ο Σωκράτης Κόκκαλης τον Ολυμπιακό. Μπορούσε κανείς να προβλέψει τη Χούντα Πινοσέτ που θα ακολουθούσε στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Τον Νοέμβριο του 1996 έγιναν οι περίφημες εκλογές της ΕΠΟ στην Αλεξανδρούπολη, όπου εμφανίστηκε για πρώτη φορά ο μηχανισμός του Θωμά Μητρόπουλου.

Εκτίμησε κάποιος δημοσιογράφος ή κάποιος αντίπαλος παράγοντας τη σημασία του γεγονότος. Ούτε οι Βαρδινογιάννηδες ήξεραν τι τους περιμένει. Κι άρχισαν μετά τα πρωταθλήματα, το ένα μετά το άλλο. Δώδεκα στα επόμενα δεκατέσσερα χρόνια. Ξαναλέμε, λοιπόν, ότι είναι πολύ δύσκολο να εκτιμηθεί αυτό που συμβαίνει, την ώρα που συμβαίνει. Κι όχι μόνο από τον απλό κόσμο, αλλά κι από τους ειδικούς. Ακόμα και από τους ενδιαφερόμενους. Εκ των υστέρων μιλάμε όλοι για την εποχή του Χρηματιστηρίου. Εκ των υστέρων για την κραιπάλη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Εκ των υστέρων για τις συνέπειες του Μνημονίου.

Η περίπτωση της ΑΕΚ είναι 100/100 πρωτόγνωρη και διαφορετική. Για πρώτη φορά στο ποδόσφαιρο υπάρχει συγκεκριμένος στόχος. Η ΑΕΚ ξεκινάει από το μηδέν για να φτάσει κάπου. Κι όχι όπου κι όπου. Στην κορυφή. Και δεν το λέει αυτό κάποιος τυχαίος. Κάποιος περαστικός. Κάποιος πχ Βγενόπουλος, που έταζε λαγούς με πετραχήλια και μίλαγε για πράσινους Αμπράμοβιτς.

Το λέει ο Μελισσανίδης, που όπως είπαμε το έχει ξανακάνει. Αυτός θα πατήσει το κουμπί την Τετάρτη το πρωί για την εκτόξευση της ΑΕΚ. Κι αυτό που θα συμβεί οι ΑΕΚτζήδες θα το ζήσουνε. Μέρα με τη μέρα. Παιχνίδι με παιχνίδι. Μήνα με μήνα. Στα εύκολα σε ότι έχει να κάνει με τον πρωταθλητισμό σε Γ’ και Β’ Εθνική, αλλά στα δύσκολα.

Δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια. Λεφτά ο Μελισσανίδης θα βρει. Το πρόβλημα έχει να κάνει με τον χώρο που είναι μικρός. Δεν φτάνει. Τριάντα στρέμματα όλα και όλα. Θα πρέπει, λοιπόν, να “γίνει δουλειά” με το Άλσος. Ο Δήμος μπορεί να είναι θετικός, αλλά από τη στιγμή που μιλάμε για πράσινο, ο κίνδυνος να εξελιχθεί η Νέα Φιλαδέλφεια σε Βοτανικό είναι ορατός. Οψόμεθα.

Υπάρχει παράλληλα  αυτό καθ’ αυτό το ποδοσφαιρικό μέτωπο. Δεν είναι εύκολος αντίπαλος ο Μαρινάκης. Και σαν μέγεθος και σαν χαρακτήρας. Στραβά να τον κοιτάξεις αγριεύει. Και σε ότι έχει να κάνει με τον Δ. Μελισσανίδη, έχει ήδη αγριέψει και πολύ μάλιστα. Ούτε ο Μελισσανίδης είναι αφελής να περιμένει να ασχοληθεί με τα “γύρω-γύρω” σε δύο χρόνια, όταν θα έχει ανάβει η ΑΕΚ στη Σούπερλιγκ. Το καλοκαίρι του 2015 θέλει να είναι έτοιμος. Κι έχει και την “τεχνογνωσία” και τη δύναμη να είναι.

Δύσκολα το ελληνικό ποδόσφαιρο θα μπορέσει να τους χωρέσει και τους δύο μαζί. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ξέρουν όλοι τι έχει να γίνει από ‘δω και πέρα και τι έχουνε να δούνε. Και οι ΑΕΚτζήδες, αλλά και όλοι οι άλλοι. Η ΑΕΚ σαν μέγεθος είναι δεδομένη. Δεδομένος είναι επίσης σαν μέγεθος και προσωπικότητα ο Μελισσανίδης. Δεδομένοι είναι και οι στόχοι του. Για πρώτη φορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ορατό ένα μεγάλο εγχείρημα και μια τεράστια σύγκρουση. Μέχρι τώρα ο Βαγγέλης Μαρινάκης παίζει μόνος του. Χωρίς αντίπαλο (ο Σαββίδης προς το παρόν μόνο μιλάει).

Από την Τετάρτη στο ποδόσφαιρο πατάει πόδι ο Μελισσανίδης κι επίσημα. Πατάει κουμπί για την εκτόξευση της ΑΕΚ. Κι όλοι οπαδοί, αντίπαλοι ξέρουν σε πολύ μεγάλο ποσοστό τι είναι αυτό που θα ακολουθήσει. “Δνε μπορώ να ξέρω αν τελικά ο Μελισσανίδης θα κάνει το απόλυτο. Να μπει, δηλαδή, η ΑΕΚ τον Αύγουστο του 2015 στη Νέα Φιλαδέλφεια και τον Μάιο του 2016 να είναι πρωταθλήτρια της Σούπερλιγκ. Εξαιρετικά δύσκολο. Όπως η αποστολή της ΝΑΣΑ στο φεγγάρι. Ότι θα περιμένουμε να το δούμε έχει από μόνο του, τεράστιο ενδιαφέρον. Τα προγνωστικά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να είναι υπέρ του Μελισσανίδη. Προσωπικά, πάντως, δεν θα ποντάριζα εναντίον του. Ποιος μπορεί να ποντάρει, δηλαδή, κόντρα σ’ αυτόν που ξεκίνησε από την πλατεία Μέμμου στον Κορυδαλλό κι έφτασε στη Γουόλ Στρητ;”

Πηγή: sport24.gr