Τι Φιλαδέλφεια, τι Πειραιάς…

Αφετηρία της αντεπίθεσης από το σπίτι του (εντός των γραμμών για εμάς, οπουδήποτε υπάρχει κέντρο ή παράκεντρο αποφάσεων για εκείνον) «εχθρού»! Πρώτη παρουσίαση και δική του επίσημη τοποθέτηση σε χώρο απέναντι από το Γ. Καραϊσκάκης και το ΣΕΦ. Αν αυτό δεν είναι μήνυμα επερχόμενης κυριαρχίας, τότε δεν ξέρω πως αλλιώς να το ερμηνεύσω. Ο Μελισσανίδης δεν κάνει τίποτα τυχαία, δεν κινείται επιθετικά αν δεν αισθάνεται σίγουρος ότι έχει μετρήσει τον αντίπαλο. Ότι τον έχει του χεριού του…

Θα μπορούσε να επιλέξει την προσφυγική γειτονιά της ΑΕΚ και να «καεί» η Νέα Φιλαδέλφεια. Οι δρόμοι θα έκλειναν, στη Δεκελείας θα γινόταν το αδιαχώρητο, ο τόπος γύρω από τον ναό θα θύμιζε το πραξικόπημα της Αιγύπτου. Ωστόσο αυτές είναι εικόνες από το μέλλον. Ο Μελισσανίδης τις έχει μπροστά του και δεν βιάζεται, αυτές η Ένωση θα τις βιώνει μελλοντικά και μάλιστα κατ’ εξακολούθηση. Τον ενδιέφερε ένα διαφορετικού είδους επικοινωνιακό χτύπημα. Και το έδωσε σε σημείο καίριο!

Έτσι απλά, με μία απόφαση που δεν συνιστά κίνηση εντυπωσιασμού αλλά απόδειξη αισθήματος υπεροχής, ο Τίγρης πνίγει τις άναρθρες κραυγές των μονίμως ευνοημένων του κράτους που σήκωσαν μπαϊράκι για τα 20 εκατ. ευρώ της χρηματοδότησης απαιτώντας τα ίδια, απευθυνόμενοι προφανώς σε ανθρώπους (όχι όλους βέβαια) που χρόνια τώρα έχουν αφομοιώσει και αποδεχθεί την προβατοποίηση όχι ως εξέλιξη φυσιολογική και μη διαπραγματεύσιμη αλλά ως θεραπεία (λοβοτομημένων;)!

Έτσι, με μία πράξη που καταδεικνύει ετοιμότητα για τη μελλοντική αντιμετώπιση του κατεστημένου, των (υποτιθέμενων αλά Γιάχο) ανθρώπινων διατητικών λαθών, της παράγκας και των παρασκηνιακών συνεργατών της οι οποίοι εκτός από το ποδόσφαιρο, πρωτοστατούν στον υπόκοσμο, ο Μελισσανίδης φωνάζει ότι εκείνος και η ΑΕΚ επιστρέφουν αποφασισμένοι να κόψουν το βήχα σε κάθε επιτήδειο ή λαμόγιο του απεχθούς παρασκηνίου.

Μετά από τόσες και τόσες διοικήσεις ανίκανων, ικανών αλλά αδύναμων, υπόπτων και άλλων που νόμιζαν ότι είναι γίγαντες αν και… μυρμήγκια (σε τσέπη και σκέψη), η νέα εποχή για την ΑΕΚ γράφεται από έναν άνθρωπο που δεν έχει την παραμικρή διάθεση να παρακολουθεί απαθής εκείνους που δεκαετίες τώρα ληστεύουν, καταπατούν και λεηλατούν: Χρήματα, συνειδήσεις, ελευθερία σκέψης και έκφρασης, άσκηση της δημοσιογραφίας με αντικειμενική προσέγγιση.

Η σελίδα γυρίζει και η ΑΕΚ έχει μπροστά της μία διετία να χτίσει κάτι όμορφο ποδοσφαιρικά το οποίο θα έχει στέρεες βάσεις και θα εξελίσσεται ραγδαίως. Σε αυτά τα χρόνια θα υπάρχει το περιθώριο για σχεδιασμούς, λάθη, αναθεωρήσεις, κινήσεις με αποτέλεσμα και ουσία. Μετά το πέρας τους όμως, όλα αυτά θα γραφτούν στο χιόνι αν η προσφυγοπούλα δεν έχει επιστρέψει στον ιερό χώρο της, αν δεν έχει αποκτήσει ξανά τη δική της ποδοσφαιρική στέγη. Τα περισσότερα από το στόμα του Τίγρη. Την ερχόμενη Τρίτη, στις 12, εκεί στον Πειραιά. Σαν να λέμε… στη Φιλαδέλφεια!

* Για δημαρχίνες-μαριονέτες, αρχοντο-σερίφηδες του τόπου, wanna be αφεντάδες που δήθεν θα τα αλλάξουν όλα, θα πιάσουμε την κουβέντα στο επόμενο blog. Ως Νεο-Φιλαδελφιώτης από τότε που γεννήθηκα, τους γνωρίζω όλους από την καλή και την ανάποδη. Και είμαι σε θέση να καταλαβαίνω ότι για μερικές ψήφους παραπάνω θα πολεμούσαν και τον Μελισσανίδη και το γήπεδο. Ελάχιστοι έχουν μπέσα και είναι άνθρωποι εμπιστοσύνης. Θα το ανοίξουμε το κεφάλαιο άμεσα…