Να κοπεί και το τελευταίο “αγκάθι”

Το να ασχολείσαι με την καθημερινότητα της ΑΕΚ, αυτή την εποχή (ακόμα και στην Γ’), με τις συνθήκες που επικρατούν μέσα στον σύλλογο, είναι ευλογία μετά τα όσα περάσαμε τα τελευταία χρόνια με αποκορύφωμα την εφιαλτική σεζόν που αφήνουμε πίσω μας. Τη μαύρη σελίδα που θα θέλαμε όλοι οι ΑΕΚτζήδες να σκίσουμε από το βιβλίο ιστορίας αυτού του συλλόγου.

Από τις στάχτες όμως αναγεννιέται ο… δικέφαλος και τα πάντα πήραν τον δρόμο τους, οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις υπό το βλέμμα ενός ισχυρού επιχειρηματία που έχει το… μικρόβιο στο αίμα. Η εντολή έχει δοθεί “πρόσω ολοταχώς”, με μοναδικό στόχο την επιστροφή στην γη της επαγγελίας.

Όλα λοιπόν ανήκουν στη νέα εποχή, όλα εκτός από ένα “αγκάθι” του παρελθόντος που παραμένει πάνω στο “σώμα” της ΑΕΚ. Αναφέρομαι στο θέμα των υπαλλήλων της ΠΑΕ που εδώ και περίπου 7 μήνες είναι απλήρωτοι.

Φυσικά δεν είναι οι μόνοι στην Ελλάδα του Μνημονίου και δυστυχώς, όπως δείχνουν τα πράγματα ούτε οι τελευταίοι. Παρόλα αυτά, επειδή κάτι τείνει να γίνει φυσιολογική εξέλιξη στην εποχή μας, δεν πρέπει να κοιτάμε το θέμα αδιάφορα και αποστασιοποιημένοι.

Το σημαντικό θέμα στην όλη υπόθεση, θεωρώ πως είναι τα χαρτιά της απόλυσης. Όσοι άνθρωποι τρέχουν την εκκαθάριση και το θέμα των απολύσεων των υπαλλήλων της ΠΑΕ, θα ήταν ευχάριστη εξέλιξη να επιταχύνουν λίγο τις συγκεκριμένες διαδικασίες προκειμένου οι υπάλληλοι να πάρουν στα χέρια τους τα χαρτιά της απόλυσης και να προχωρήσουν στον ΟΑΕΔ.

Να προχωρήσουν στον ΟΑΕΔ και να δούνε λίγο το χρώμα του χρήματος, όχι για να πάνε διακοπές, αλλά για να καλύψουν τις ανάγκες της οικογένειας τους. Το να επιλέξει η νέα τάξη πραγμάτων(που δεν ευθύνεται για τα “άπλυτα” των άλλων) να μην συνεχίσει την συνεργασία με ορισμένους υπαλλήλους, είναι θεμιτό και απολύτως λογικό.

Το να καθυστερείς όμως να διώξεις και τυπικά όσους δεν θες, προκειμένου να είναι και επίσημα άνεργοι και να τραβήξει ο καθένας τον δρόμο του, είναι λάθος, άδικο και σίγουρα δεν αρμόζει στη νέα εποχή που ονειρευόμαστε όλοι οι ΑΕΚτζήδες.