Η ΑΕΚ έχει ηγέτη και σταθερές

Δεν απορώ με εκείνους που ενίστανται για όσους από εμάς καταδεικνύουμε ως σωτήρια λύση την πτώχευση της εταιρείας και την επανεκκίνηση της ΑΕΚ από τη Γ’ Εθνική. Αλίμονο… Ποιος δεν θα ήθελε την Ένωση δυνατή και παραμένουσα στην κορυφαία κατηγορία της ελληνικής ποδοσφαιρικής πραγματικότητας. Ούτε τους ψέγω… Θεωρώ ωστόσο τουλάχιστον υποκριτικό το να μην δέχονται το αυτονόητο: Δεν γινόταν αλλιώς!

Κάποιες φορές το αυτονόητο δεν είναι απαραίτητα και το καλύτερο. Εν προκειμένω όμως είναι. Η ΑΕΚ έπρεπε να μηδενίσει, να καθαρίσει από τα τρωκτικά που εξακολουθούσαν – έστω και εξωθεσμικά – να τη διατηρούν μίζερη και απαξιωμένη. Της άξιζε μία καλύτερη τύχη, ένα καθαρό μέλλον. Και από τη στιγμή που αυτό προσφέρεται μέσω του συγκεκριμένου τρόπου, δεν βλέπω τον λόγο για να μην το παραδεχόμαστε και να μην το υποστηρίζουμε.

Όχι δεν είναι για πανηγυρισμούς. Το ρετσίνι έσταξε, η στάμπα θα παραμείνει ανεξίτηλη στο πέρασμα των δεκαετιών. Αλλά δεν είναι και για να φορέσουμε μαύρες πλερέζες. Η μοίρα μας είναι η αντεπίθεση. Έτσι ξέραμε όλα τα χρόνια άλλωστε, να ζούμε, να μιλάμε και να γράφουμε επαναστατικά ενάντια στο κατεστημένο, κόντρα στις βρωμιές του σάπιου ελληνικού ποδοσφαίρου και της χουντικής παράγκας.

Μην λησμονείτε ποτέ ότι στον ξεπεσμό η ΑΕΚ οδηγήθηκε από το ανύπαρκτο κράτος που άφησε τον Ψωμιάδη να την κατακλέψει και τώρα να δηλώνει μέσω του εκπροσώπου του εξυγιαντής της! Μην ξεχνάτε ότι έφτασε στο σημείο αυτό από την ανικανότητα (ή μήπως τυφλή αδιαφορία;) των αρχών να ξετινάξουν την παράγκα της περασμένης 15ετίας ή να στείλουν στη φυλακή αυτούς που σήμερα κατηγορούνται για τα στημένα αλλά διατηρούν την ασυλία τους.

Οι ανίκανοι ή αναποτελεσματικοί διοικητικοί ηγέτες που πέρασαν από τον προεδρικό θώκο της ήταν απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Όταν είσαι ανίσχυρος, ανειλικρινής και υποτακτικός, το σύστημα θα σε ξετινάξει. Θα σε ισοπεδώσει. Θα σε διαλύσει. Αν επιπλέον είσαι ψεύτης και ύποπτα ματαιόδοξος, ενώ αρχικά θα σε έχει ξεζουμίσει, ακολούθως θα σε αφήσει να καταστραφείς μόνος σου, όπως εν τέλει συνέβη.

Η ΑΕΚ χρειαζόταν έναν ηγέτη-χρηματοδότη, δικό της γήπεδο και ανθρώπους-σταθερές. Η πεντάδα Μελισσανίδης – Μπάγεβιτς – Λυμπερόπουλος – Δέλλας – Ζήκος είναι η καλύτερη που θα μπορούσε να υπάρξει μετά από εκείνη τη μυθική που κατέκτησε το ’68 την πρωτη ευρωπαϊκή κούπα στο μπάσκετ. Εκτός αν, πέρα από προσωπικές συμπάθειες και αντιπάθειες, υπάρχει έστω και ένας που νομίζει ότι θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη στελέχωση ποδοσφαιρανθρώπων για την αναγέννηση της Ένωσης.

ΥΓ. Τη στιγμή που η ΑΕΚ επιχειρεί να σηκώσει κεφάλι είναι ομολογουμένως εμετικό να καπηλεύονται την επόμενη ημέρα και την πορεία προς την αντεπίθεση άνθρωποι που κάποτε έβριζαν σκαιότατα τον Μπάγεβιτς και άφηναν φαιδρά υπονοούμενα κατά του Μελισσανίδη. Αν αυτές ήταν όντως οι απόψεις τους, τότε με τη σημερινή στάση τους αποδεικνύουν ότι απλά δεν είναι άνδρες αλλά γυναικωτοί.

Όμως είπαμε… Το παντελόνι δεν φοριέται για να καταδεικνύει ότι υπάρχει κάτι στο κέντρο του αλλά επειδή έχει τσέπες. Όσο πιο γεμάτες, τόσο καλύτερα, αυτός είναι ο σκοπός (άλλο που τώρα δεν θα πετύχει)… Το σάλιο άλλωστε δεν στερεύει ποτέ. Ούτε το πολύ σκύψιμο (για το σαπούνι) προκαλεί λουμπάγκο (σε αυτούς που έχουν συνηθίσει).