
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για το τρίτο (μετά το επίμαχο καλοκαίρι του 1996) comeback του τεχνικού που αγαπήθηκε όσοι κανείς, ενόχλησε όσο κανείς, για κάποιους εξιλεώθηκε, για άλλους όχι. Και καλεί όσους μιλούν για ενότητα να το αποδείξουν εμπράκτως, όχι σπέρνοντας ξανά τη διχόνοια.
Και πάλι στο τιμόνι της ΑΕΚ. Αυτή τη φορά από άλλο πόστο, μη προπονητικό. Αλλά προφανώς πιο νευραλγικό και απαιτητικό. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς έχει ήδη πραγματοποιήσει το τρίτο comeback του στην Ένωση ως ο εξ απορρήτων του Δημήτρη Μελισσανίδη. Εκείνος που θα λαμβάνει εν λευκώ τις αποφάσεις. Αυτόν ξέρει ο άνθρωπος της επόμενης ημέρας, αυτόν εμπιστεύεται. Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς όλοι;
Άποψη όλοι μπορούμε να έχουμε, όπως και κάτι άλλο (μύτη για παράδειγμα). Αντιρρήσεις, επιφυλάξεις, ενθουσιασμό και οτιδήποτε αντίστοιχο, επίσης δικαιούμαστε να φυλάσσουμε μέσα μας. Μέχρι εκεί όμως… Οτιδήποτε άλλο θα εκλαμβάνεται πλέον εκ του πονηρού. Διότι μετά από τόσα και τόσα χρόνια εμφυλίων, εσωστρέφειας, εσωτερικών διχασμών και άλλων βλαπτικών για την ΑΕΚ διαδικασιών, δεν καταφέραμε και κάτι. Συγγνώμη για την έκφραση, αλλά ακόμα πιο σκατά τα κάναμε.
Υπεράνω προσώπων! Αυτό δεν λέμε όλοι; Αυτό δεν επικαλούμαστε; Η ΑΕΚ πάνω από όλους! Αυτό δεν ευαγγελιζόμαστε προτού κάποιοι αρπάξουν το φτυάρι και αρχίσουν το σκάψιμο του λάκκου; Θα το εφαρμόσουμε επιτέλους; Θα ενταφιάσουμε τους εγωισμούς, τα μίση και τα πάθη μας παρακολουθώντας την προσπάθεια που θα επιχειρηθεί καλοπροαίρετα και καλόπιστα; Διότι τα δύο χρόνια αναμονής και αντεπίθεσης δεν είναι λίγα και δίχως την απαιτούμενη ενότητα ενδέχεται να αυξηθούν.
Οι μεν και δε(ν)…
Εκείνοι που αγαπούν τον Μπάγεβιτς: Ας μην τον κανακεύουν, ας μην τον πατρονάρουν, ας μην φορούν μανδύα προσωπολατρίας. Δεν έχει ανάγκη από αυτά ο Μπάγεβιτς. Όπως δεν τα έχουν οι νεαρότεροι συνεργάτες του, ο Δέλλας, ο Ζήκος και ο Λυμπερόπουλος. Την έχουν ζήσει τη δόξα, ίσως να τους κουράζει κιόλας. Δουλειά θέλουν να κάνουν, με ηρεμία και δίχως τυμπανοκρουσίες.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ VIDEO
Advertisement