«Σαν να έπαιζε ο κόσμος μαζί σου»

 -Τι θυμάστε από εκείνο, το τελευταίο ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια;

«Η Νέα Φιλαδέλφεια ήταν κανονική έδρα για την ΑΕΚ γιατί δεν είχε στίβο. Η ομάδα σε εκείνο τον αγώνα δεν ήταν καλή αλλά ο κόσμος, μας στήριξε και κερδίσαμε. Το ΟΑΚΑ είναι αχανές, οι κερκίδες είναι μακριά και  δεν ακούγεται ο κόσμος εξαιτίας του στίβου».

-Εσείς είχατε πάρει κάποιο αναμνηστικό;

«Δεν πήρα κάτι, αν και ήθελα, γιατί μπήκε μέσα ο κόσμος κι έτσι δεν πρόλαβα».

-Ποιο ήταν το ιδιαίτερο στοιχείο της Νέας Φιλαδέλφειας;

«Ένοιωθες την Νέα Φιλαδέλφεια σαν το σπίτι σου, ήξερε η ομάδα ότι ήταν η έδρα της. Ήταν από πάνω ο κόσμος και ήταν σαν να παίζει και αυτός μαζί σου».

-Ποια ήταν η καλύτερη και η χειρότερη στιγμή σας στη Νέα Φιλαδέλφεια;

«Η καλύτερη στιγμή μου ήταν το ματς με την Ίντερ για το ΟΥΕΦΑ επειδή ήταν γεμάτο το γήπεδο και το ματς με την Μπαρτσελόνα αλλά το συγκεκριμένο δεν το θυμάμαι τόσο καλά γιατί τότε ήταν η περίοδος που πήγα στην ομάδα. Η χειρότερη μου στιγμή ήταν η ήττα από τον Ολυμπιακό με 3-2».

-Πώς περιμένατε τότε ότι θα ήταν η ζωή για την ΑΕΚ χωρίς γήπεδο;

«Δεν μπορούσε να περάσει από το μυαλό μου πώς θα ήταν. Ήταν λάθος που ρίξανε το γήπεδο γιατί πίστευαν ότι θα χτιστεί άλλο. Δεν ξέρανε ότι η ΑΕΚ θα μείνει χωρίς σπίτι και αυτό έχει στοιχίσει στην ομάδα σε τίτλους και γενικότερα σε όλα».

-Τα δικά σας συναισθήματα, ποια ήταν τότε;

«Για την ομάδα ήταν σαν να χάναμε το σπίτι μας. Όταν περνούσα απ’ έξω, ένιωθα θλίψη. Δεν περίμενα να μείνει τόσο καιρό η ομάδα χωρίς γήπεδο. Και τώρα περνάω κάποιες φορές απ’ έξω και νιώθω το ίδιο πράγμα και όχι μόνο εγώ αλλά και ο κόσμος της ΑΕΚ αφού είναι σαν να μην έχει σπίτι η ομάδα».