26 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ…….

Τα πρωταθλήματα, τα κύπελλα, τους ευρωπαϊκούς αγώνες; τα σαββατοκύριακα γεμάτα αγωνία και μετά με χαρά ή θλίψη; ανήκω στην τυχερή ευλογημένη γενιά οπαδών (θεωρώ τον εαυτό μου οπαδό όχι φίλαθλο της ΑΕΚ), που τα έζησε όλα από κοντά, την ώρα που σηκώναμε τα πρωταθλήματα και την ώρα που πέφταμε στην β (γ) εθνική.

Και το σημαντικότερο τα έζησε από κοντά, στα γήπεδα όλης της ελλάδος και σε πολλά γήπεδα της ευρώπης. Μεγαλώσαμε με την ιδέα της ΑΕΚ, αφιερώναμε πολλές ώρες για να μαθαίνουμε νέα της, για να ταξιδεύουμε για να είμαστε κοντά της, για να συνομιλούμε με αδελφούς για το μέλλον της, για να μαλώνουμε με οπαδούς άλλων ομάδων.

Ένα κεφάλαιο κλείνει αλλά αυτά που έχουμε ζήσει δεν θα τα ξεχάσουμε ποτέ, θα είναι κρυμμένα μέσα στην ψυχή και το μυαλό μας, θα μας συνοδεύουν σε όλα τα υπόλοιπα χρόνια μας.

 Χρέος μας είναι να ξαναγράψουμε την ιστορία της ΑΕΚ. Μεγαλώσαμε, χαθήκαμε, άλλαξαν πολλά, ένα παρέμεινε το ίδιο, αυτά τα τρία γράμματα που όποιος δεν έχει καταλάβει τι περικλείουν απλά δεν είναι ΑΕΚτζης.

Θα επιστρέψουμε πιο ενωμένοι, πιο δυνατοί, πιο αποφασισμένοι. Καλή αντάμωση αδέλφια στα γήπεδα, στους δρόμους, στα δωματιάκια….

υγ 1   δεν θα κλάψουμε, απλά θα κλείσουμε τα μάτια και θα ονειρευτούμε…..

υγ 2 εύχομαι το ελληνικό ποδόσφαιρο με την απουσία της ‘’ευνοημένης’’, ‘’χρεωμένης’’ ΑΕΚ να γίνει πιο καθαρό και οικονομικά εύρωστο.

υγ 3  εύχομαι σε κάθε οπαδό άλλης ομάδας να ζήσει έστω και λίγα από αυτά που ζήσαμε εμείς όλα αυτά τα χρόνια, από κοντά, όχι από την ζεστασιά του καναπέ του.

υγ 4 μας νικήσατε αλλά είμαστε ακόμη ζωντανοί……………..

υγ 5 κάτι τελευταίο για τους μυημένους. Η αρχή τους τέλους δεν ήταν η φετινή χρονιά. ήταν η ημέρα που ο τίγρης έβγαινε από το κλουβί του, ο βάτραχος πηδούσε από την λίμνη στο λιμάνι και ο κύπριος ατένιζε το μέλλον από την πυραμίδα του………..

Βεζυργιαννίδης Ιωάννης