Κουράγιο αδέρφια…

Advertisement

Μου είναι δύσκολο να γράψω έστω και μερικές αράδες σήμερα. Αυτή τη νύχτα που η καρδιά μου πάγωσε, το χαμόγελο έσβησε από τα χείλη μου, ο πόνος είναι αβάσταχτος αλλά μαζί και ο θυμός, η οργή, η αγανάκτηση. Από την προηγούμενη Κυριακή έχω πέσει σε κατάθλιψη. Σήμερα όμως ήταν η χαριστική βολή, το μαχαίρι στην καρδιά.

Δεν θα μιλήσω ούτε για το πώς φτάσαμε ως εδώ, ούτε για του μετόχους-αμετόχους, ούτε για τις ευθύνες όλων (διοικήσεων, παιχτών, οπαδών), δεν θα μιλήσω ούτε καν για την επόμενη μέρα. Όλα αυτά θα τα δούμε εν καιρώ, με ψυχρό κεφάλι θα κάνουμε τον απολογισμό μας, θα δούμε τι έφταιξε και πως θα προχωρήσουμε.

Θα μιλήσω γι’ αυτό τον λαό. Τον λαό της ΑΕΚάρας μας που κέρδισε φέτος την μάχη της εξέδρας. Που αγόρασε 9000 διαρκείας, που κάθε Κυριακή πήγαινε στο γήπεδο κι ας απογοητευόταν, ας πονάγανε τα μάτια του μ’ αυτά που έβλεπε. Ήταν όμως εκεί κάθε φορά, ακόμα και την τελευταία στιγμή, όταν κρινόντουσαν τα πάντα. Στήριξε την ομάδα, επέμεινε στην αγάπη του, πιστός στην Ιδέα του. Δεν λιγοψύχησε, δεν σκέφτηκε ούτε μία στιγμή να τα παρατήσει, να απογοητευτεί. Οι μεγάλες ομάδες δεν κρίνονται μόνο από τους τίτλους, από τις νίκες, από τα τρόπαια. Κρίνονται (και) απ’ τον κόσμο τους. Από τους χιλιάδες-εκατομμύρια οπαδούς τους. Από την ανιδιοτέλεια και την αγάπη τους για την ομάδα.

Το μεγαλείο αυτού του λαού να κρατήσουμε αδέρφια, το μεγαλείο του λαού μας. Αυτή τη στιγμή είναι η μόνη εγγύηση για την επόμενη δύσκολη μέρα. Μόνο αν στηριχτούμε σε αυτό το λαό μπορούμε να ξεπεράσουμε την φετινή χρονιά και να βαδίσουμε σε νέους υγιείς δρόμους.

Μην απογοητεύεστε, μην κλαίτε. Κοιτάξτε ψηλά στον ουρανό και πάρτε δύναμη. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ θα σπρώξουμε τον δικέφαλο να ξαναπετάξει ψηλά. Έτσι έχει μάθει. Έτσι μας έχει συνηθίσει. Τώρα μας χρειάζεται. Τώρα να τον δικαιώσουμε.

Αυτή είναι η δική μας ΑΕΚ και δεν χάνει ποτέ. Κουράγιο αδέρφια.

ΥΓ: Πότε εκδίδονται τα διαρκείας για τη νέα σεζόν; Φέτος πρέπει να πάρουμε ακόμα περισσότεροι.

Γιώργος Πασσαλίδης