Δεν θα αργήσει να ξανάρθει αυτή η μέρα

Το ξέρουμε όλοι ότι εντάξει υγεία πάνω από όλα και όλα τα αλλά βρίσκονται, όμως όταν βλέπεις κάτι το οποίο αποτελεί μεγάλο ιδεώδες και ιδανικό για σένα: μία ομάδα ιστορική, τεράστια, λαογέννητη και με Βυζαντινές καταβολές, να την φτάνουν σε αυτό το έσχατο σημείο, τότε πραγματικά δεν ξέρεις τι να πεις και ποιο συναίσθημα να βγάλεις! Πραγματικά έχω απορήσει με πάρα πολλά πράγματα.

Θεωρώ ότι δεν έχουμε συνειδητοποιήσει το μέγεθος της καταστροφής από αυτή την κατάληξη: το να πέσει δηλαδή η ΑΕΚ, η πρωταγωνίστρια του ελληνικού ποδοσφαίρου στην δεύτερη κατηγορία! Και δεν ξέρω πότε θα το καταλάβουμε και θα το συλλάβουμε, ίσως και ποτέ.

Για να φτάσει η ΑΕΚ σε αυτό το σημείο, θεωρώ ότι συντέλεσαν σε αυτό σχεδόν οι πάντες! Ήταν μία κατάσταση που η ομάδα βαλλόταν από παντού και πολλά χρόνια τώρα! Η όλη κατάσταση θεωρώ ότι άρχισε το 1995 με την αλλαγή σελίδας στην ΠΑΕ και συνεχίστηκε από το 1996 και μετά με τη διάλυση της ομάδας-μοντέλο που μάγεψε και έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο που έχει παιχτεί ποτέ στην Ελλάδα.

Οι ιδιοκτήτες και οι διοικούντες, έκαναν το ένα χονδροειδές λάθος μετά το άλλο και κανείς δεν αντιδρούσε πάνω σε αυτό.

Το μεγαλύτερο λάθος που έγινε ποτέ και συντέλεσε καταλυτικά στο να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε, ήταν το αδικαιολόγητο και αναίτιο γκρέμισμα του γηπέδου.

Απ’την ΑΕΚ φαγωθήκαν πολλά χρήματα και η ομάδα έφτασε ένα βήμα πριν τον γκρεμό. Εκεί ήρθε η περιβόητη μετοχική ομάδα του 2004 για να σώσει την κατάσταση. Μέχρι και το καλοκαίρι του 2008 έγινε μία καλή δουλειά, τα διαρκείας εκτοξεύτηκαν, η ομάδα ανέβαινε συνεχώς επίπεδο και πήρε το πρωτάθλημα του 2008 στα γήπεδα. Ήρθε όμως η απώλεια του τίτλου όπως ήρθε, στις δικαστικές αίθουσες και στα χαρτιά και εμείς δεν κάναμε τίποτα για αυτό! Αποτέλεσμα; Να χαθεί ένας τίτλος και τα χρήματα της εισόδου στους ομίλους του Champions League, πράγμα που σήμαινε ότι θα άλλαζαν όλα τα δεδομένα και της ΑΕΚ και του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Από κει και ύστερα, πήραμε την κάτω βόλτα και το πράγμα δεν είχε επιστροφή. Διαλύθηκε η ομάδα που πήρε το πρωτάθλημα το ’08, η ομάδα κατέβαινε επίπεδο, βαλλόταν από παντού, αυτοί που έπρεπε να χρηματοδοτούν δεν χρηματοδοτούσαν αλλά ούτε και έφευγαν! Δηλαδή μέτοχοι προκλητικά και κυνικά ανύπαρκτοι, αλλά και διοικήσεις τραγικές έκαναν την κατάσταση πιο δυσχερή και φτάσαμε πέρυσι το καλοκαίρι όπου στην ουσία η ομάδα μπήκε (σε αγωνιστικό και ομαδικό επίπεδο) στην εντατική και απλά ήταν σαν να περιμέναμε το τέλος, αυτό που ήρθε.

Όλα αυτά γιατί, τα μεγάλα κάστρα πέφτουν από μέσα! Αν ήμασταν εμείς αυτοί που έπρεπε, καμία παράγκα και κανένα κατεστημένο δεν θα μπορούσε να δράσει κατά της ΑΕΚ. Και το χειρότερο: τρελαίνομαι που μάθαμε τόσα χρόνια πάρα πολλοί ΑΕΚτζήδες φίλαθλοι να συμβιβαζόμαστε σε όλο αυτό…στο να μη διεκδικούμε το πρωτάθλημα και δεν αντιδράσαμε καθόλου! Εκεί δηλαδή που έπρεπε να σειστεί όλο το πανελλήνιο.

Και εννοείται, όλο το σύστημα και όλο το κατεστημένο που έχει επιβληθεί τα τελευταία 17 χρόνια, έκανε τα πάντα για να μη σηκώσουμε κεφάλι.

Εν κατακλείδι, αυτό που πραγματικά εύχομαι είναι η ομάδα να πάρει τα λεφτά της πίσω και με τόκο μάλιστα, αυτοί που έφταιξαν και έχουν νομικές ευθύνες να λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη και η ομάδα να επιστρέψει αναγεννημένη, υγιής, δυνατή και χωρίς βραχνάδες! Να ξαναπάρει πρωταθλήματα και να αλλάξει ξανά τον ρου της ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου!

Δεν θα αργήσει να έρθει ξανά αυτή η ημέρα…

Εδώ είμαστε και εδώ θα μείνουμε…και δεν θα φύγουμε, αν δεν γίνει αυτό!

Σωτήρης Κ.