Η ιστορία του Δέλλα

Αναλυτικά το δημοσίευμα της εφημερίδας Goal:

«Ηταν ένα καλοκαιρινό βράδυ του 1999, όταν ο Δημήτρης Μελισσανίδης τηλεφώνησε στον Βασίλη Δημητριάδη από την Πάρο στις δύο τα ξημερώματα για να του πει: «Βασίλη, θέλω να φέρω στην ΑΕΚ τον Δέλλα». Αμέσως ο Δημητριάδης τηλεφώνησε στο Σέφιλντ και είπε στον πρώην συμπαίκτη του: «Τράι, πάρε το πρώτο αεροπλάνο και αύριο πρέπει να είσαι στην Αθήνα»… Ξημερώματα της επόμενης μέρας ο Δέλλας, μαζί με τον φίλο του Βασίλη Μπορμπόκη, προσγειωνόταν στο τότε αεροδρόμιο του Ελληνικού.

Πολλά χρόνια μετά θα δηλώσει ότι: «ο Μελισσανίδης ήταν ο πρώτος άνθρωπος που με ψάρωσε». Η μεταγραφή του στην ΑΕΚ είχε κλείσει με συνοπτικές διαδικασίες.

Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Μεσάνυχτα ήρθε για πρώτη φορά, μεσάνυχτα ανέλαβε ως προπονητής της ΑΕΚ σε αποστολή αυτοκτονίας.

Ενας Δέλλας γεννημένος για τα δύσκολα. Με τον Βασίλη Δημητριάδη συνυπήρξαν για έξι μήνες στον Αρη, όταν ο παλαίμαχος στράικερ της ΑΕΚ έφυγε από τη Νέα Φιλαδέλφεια τον Δεκέμβριο του 1996. Ο πρώην γενικός αρχηγός της ΑΕΚ είχε πολύ καιρό… τρέλα με δύο παιδιά από τα τμήματα υποδομής του Αρη: με τον Δημήτρη Μαυρογενίδη που τον πρόλαβε ο Ολυμπιακός και με τον Τραϊανό Δέλλα.

Ο Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς εκτίμησε αμέσως τον 22χρονο πανύψηλο αμυντικό αλλά στο μεταξύ είχε εισηγηθεί για τη θέση του την απόκτηση του συμπατριώτη του Γκόρνταν Πέτριτς. Οταν ο Σέρβος στόπερ τραυματίστηκε στην τελευταία προπόνηση στο Ρασούντα, πριν από τη ρεβάνς με την ΑΪΚ, δεν δίστασε να τον ρίξει στα βαθιά και ο Δέλλας ήταν το μοναδικό κέρδος της Ενωσης από τη μοιραία ρεβάνς με τους Σουηδούς.

Ο αείμνηστος Γιάννης Παθιακάκης αμέσως μετά και παρά το… πρέσινγκ του Βασίλη Δημητριάδη δεν τον υπολόγισε ποτέ ως βασικό θεωρώντας ότι δεν μπορεί να παίξει στην ευθεία παρά μόνο με βάθος ως λίμπερο και το καλοκαίρι του 2001 ο Μάκης Ψωμιάδης εισηγείται στον Σάντος τη διακοπή του συμβολαίου του με την αιτιολογία ότι ο τρίτος χρόνος ήταν ο υψηλότερος από πλευράς αποδοχών και στο μεταξύ είχε δαπανήσει πολλά λεφτά για τον Κάρλος Γκαμάρα αλλά και για τον αξέχαστο… Ραμπεσαντρατανά.

Δύο μέρες πριν από το τέλος της μεταγραφικής περιόδου στα τέλη Ιουλίου ο Τραϊανός Δέλλας καλείται στα τότε γραφεία της ΠΑΕ ΑΕΚ στη Γ” Σεπτεμβρίου για συνάντηση με τον Ψωμιάδη. Mπαίνει φορώντας ένα σορτσάκι adidas και λίγο μετά ακούγονται φωνές μέσα από το γραφείο του «Big Mac» και κάποια… μπαμ-μπουμ, αφού ο Τράι δεν είναι και από τα παιδιά που απλώς ακούει ό,τι και να του λένε, όποιος και να του το λέει.

Το ύφος του βγαίνοντας από τη δεκάλεπτη συνάντηση δεν θα το ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Ζωντανός νεκρός με το κεφάλι κατεβασμένο στο έδαφος και καμία διάθεση ούτε για ένα απλό γεια. Για μία ακόμα φορά στη ζωή του έμπαινε σε περιπέτεια. Ακόμα μεγαλύτερη από τότε που ήταν στα τσικό του Αρη και είχε ξεχάσει πόση ώρα ξόδευε με το λεωφορείο από το Μικρό Μοναστήρι για να διανύσει περίπου 40 χιλιόμετρα μέχρι τη Θεσσαλονίκη για να φτάσει στην προπόνηση.

Λίγα λεπτά μετά ο Μάκης Ψωμιάδης στον καναπέ που καθόταν ο Τραϊανός Δέλλας βρήκε έναν απλό αναπτήρα bic που ήταν διαφημιστικός υποψήφιου πολιτευτή του ΠΑΣΟΚ στην Α” Θεσσαλονίκης από τις εκλογές της προηγούμενης χρονιάς…

«Δεν φτάνει που καπνίζει, αλλά είναι και ΠΑΣΟΚ» ήταν η απίστευτη ατάκα του «Big Mac», ενοχλημένου προφανώς από τη συζήτηση που είχε προηγηθεί, με τον Τραϊανό Δέλλα να αισθάνεται ξεκάθαρα ενοχλημένος από τη στάση της ΑΕΚ απέναντί του. Ο Ψωμιάδης είχε σπεύσει να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα για τις πολιτικές προτιμήσεις του «Κολοσσού».

Ούτως ή άλλως, ο Δέλλας ήταν από μικρός μαθημένος στα δύσκολα. Για την ακρίβεια, τίποτα στη ζωή του δεν ήταν εύκολο. Αμφισβήτηση ακόμα και ως πιτσιρικάς στον Αρη, στον οποίον με αυτό το κορμί είχε ξεκινήσει να παίζει μπάλα ως εξτρέμ. Αμφισβήτηση ακόμα και ως παίκτης της Εθνικής Ελπίδων με τους αντιπάλους να ζητάνε το διαβατήριό του για να πειστούν για την ηλικία του, γιατί αρχικά θεωρούσαν ότι είναι ο προπονητής της ομάδας.

Αμφισβήτηση από τον Παθιακάκη, από τον Σάντος, ακόμα και από τον Μπάγεβιτς που είχε ενστάσεις για την επιστροφή του στην ΑΕΚ από την Κύπρο το 2010, όταν και πάλι είχε επιστρατευτεί ο Βασίλης Δημητριάδης για να πείσει τον Βόσνιο τεχνικό ότι ο Τράι μπορεί και πάλι να αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμος και για τα μετόπισθεν αλλά και για τα αποδυτήρια της ομάδας.

Ο πρώτος προπονητής που στην ουσία τον λάτρεψε ήταν ο Σέρζιο Κόσμι της Περούτζια που του έδωσε το φιλί της ζωής όταν κινδύνευσε το καλοκαίρι του 2001 να μείνει χωρίς ομάδα στην καλύτερη ποδοσφαιρική του ηλικία. Και πάλι πλακωμός με τον τότε πρόεδρο της Περούτζια όταν αρνήθηκε να ανανεώσει το συμβόλαιό του μιλώντας σε έναν άνθρωπο που αυτό που έλεγε ήταν αυτόματα νόμος για όλους…

Και από εκεί στη Ρόμα σε κοινή παρουσίαση με τον Πεπ Γκουαρδιόλα και πάλι προβλήματα τραυματισμών και πάλι οι περισσότεροι να προεξοφλούν ότι δεν είναι για μεγάλα πράγματα… Τίποτα στην καριέρα του δεν ήταν στρωμένο καλά. Το έστρωνε ο ίδιος… Ενας παίκτης με τεράστια ευχέρεια με την μπάλα κάτω και με τη δυνατότητα να ξεκινάει το παιχνίδι της ομάδας από πίσω, κάτι που στην ουσία ο πρώτος που εκτίμησε ήταν ο Ρεχάγκελ.

«Βασική προϋπόθεση για εμένα είναι ο προπονητής να κερδίζει τους παίκτες. Αλλο ένα στοιχείο που πρέπει να αντιμετωπίσει είναι ότι ο παίκτης έχει να κάνει με έναν, ο προπονητής με 30. Ο Ρεχάγκελ κέρδιζε τους παίκτες. Πρέπει να ξέρει ο προπονητής ότι μάγκα θα τον κάνουν οι παίκτες» έχει πει ο Τραϊανός, διευκρινίζοντας… «Ο προπονητής, όμως, δεν μπορεί να είναι φίλος με τους παίκτες. Ο ποδοσφαιριστής, αν του δώσεις το χέρι, θα στο φάει μέχρι πάνω Ο προπονητής θα πρέπει να είναι ευέλικτος, να μπαίνει στην ψυχολογία του ποδοσφαιριστή»…

Αυτό που πλέον καλείται να κάνει ο ίδιος. Ο… «μη θυμώσω» Δέλλας, αφού αυτή είναι η αγαπημένη του ατάκα όταν κάποιος θα προσπαθήσει να τον εκνευρίσει. Και η αλήθεια είναι ότι έχει βαρύ χέρι. Πιο βαρύ σε σχέση με τον Σαβέβσκι ή τον Κωστένογλου, τους οποίους παλαιότερα είχε επιστρατεύσει η ΑΕΚ σε αντίστοιχες αλλά όχι παρόμοιες αποστολές.

«Θέλω να δοκιμάσω στο πόστο του προπονητή» έχει πει. «Να δω αν αυτά που λέω, αυτά που πιστεύω για το ποδόσφαιρο, μπορώ να τα μεταδώσω. Αν δε μπορώ, θα πάω σπίτι μου. Για το αν βλέπω το μέλλον μου στην ΑΕΚ; Σε ποια θέση, με ποια πράγματα, με ποιους ανθρώπους» Πολλά από αυτά δεν είχε καν τον χρόνο να τα σκεφτεί. Τις απαντήσεις θα τις αναζητήσει στην πορεία…