Ένα ματς, όλη της η ιστορία

Οι παίκτες του Έβαλντ Λίνεν παρουσιάστηκαν κατώτεροι των προσδοκιών στα Γιάννενα και μοιραία γνώρισαν την ήττα που τους φέρνει αντιμέτωπους με το φάσμα του υποβιβασμού. Μια ομάδα κακή, δίχως αρχή, μέση και τέλος. Μια ομάδα με διάθεση, αλλά καμία ικανότητα να επιβληθεί ενός αντιπάλου σαφώς πιο ποιοτικού με προσανατολισμό στον αγωνιστικό χώρο, γεγονός για το οποίο φέρει μεγάλη ευθύνη ο Γερμανός. Κάθε άλλο αποτέλεσμα πλην της ήττας στους Ζωσιμάδες, θα συντελούσε ένα μικρό θαύμα. Το θαύμα όμως δεν έγινε και τώρα η ΑΕΚ καλείται να φέρει εις πέρας την επόμενη αποστολή της, ενδεχομένως την τελευταία της χρονιάς και συνάμα την κρισιμότερη της ιστορίας της. Οι κιτρινόμαυροι είναι υποχρεωμένοι να φανούν συνεπείς στο ραντεβού τους, να κάνουν το καθήκον τους και να αποφύγουν την ταπείνωση που θα επιφέρει ο υποβιβασμός στη Β’ εθνική.

Τα κουκιά είναι μετρημένα. Νίκη με τον Πανθρακικό με δύο γκολ διαφορά και άνω, για να μην έχει καμία σημασία το τελευταίο παιχνίδι της χρονιάς στο Περιστέρι απέναντι στον Ατρόμητο. Αυτό είναι το αποτέλεσμα που αναζητά η Ένωση απέναντι στους Θρακιώτες προκειμένου να υπερέχει στο ενδεχόμενο μεταξύ τους ισοβαθμίας. Ένας στόχος που αποτελεί μονόδρομο. Δεν πρόκειται κανένας να χαριστεί άλλωστε στους κιτρινόμαυρους και κανένας δεν εξασφαλίζει ότι δεν θα δούμε «ομορφιές» την τελευταία αγωνιστική. Είναι πολλές οι ομάδες που αγαπιούνται…

Οι πίκρες και οι αναποδιές που έζησε φέτος ο ΑΕΚτζής δεν έχουν προηγούμενο και ευχή όλων είναι να δοθεί μια και καλή τέλος. Ευκαιρία είναι λοιπόν την προσεχή Κυριακή στο ΟΑΚΑ, τα παιδιά του Λίνεν να «χαρίσουν» στους χιλιάδες οπαδούς που θα βρεθούν στις εξέδρες τη χαρά της λύτρωσης από τον εφιάλτη.

ΥΓ. Με εξαίρεση ελάχιστους ανεγκέφαλους, η ατμόσφαιρα το απόγευμα της Δευτέρας στο κλειστό της Νέας Φιλαδέλφειας στον τελικό του βόλεϊ ήταν συγκλονιστική. Είναι απίστευτη η δίψα του κόσμου για τίτλους και δυστυχώς τα κορίτσια της ΑΕΚ δεν έκαναν το χατίρι στους εκατοντάδες οπαδούς που βρέθηκαν μέσα και έξω από το γήπεδο για να τις στηρίξουν. Είχα καιρό να διασχίσω τη Βρυούλων ακούγοντας κιτρινόμαυρα συνθήματα. Για την ακρίβεια από τότε που το Νίκος Γκούμας γέμιζε κάθε Κυριακή και ιαχές ακούγονταν μέχρι τον Κηφισό και ακόμη παραπέρα. Εικόνες και στιγμές ανεκτίμητες για κάθε ΑΕΚτζή που θα επιστρέψουν μόνο με γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια. Αμήν και πότε…