Ξέρω τι έκανες κάθε Απρίλιο!

Ήρθε στην ΑΕΚ για να την μάθει να κολυμπάει με στόχο φυσικά να επιπλεύσει. Πέρασε πολλά κύματα, αντίκρισε πολλές φορές τον βυθό και ακόμη δεν έχει βγει στην επιφάνεια. Ο Έβαλντ Λίνεν έχει ξαναβρεθεί σε παρόμοιες καταστάσεις στο παρελθόν και γνωρίζει καλύτερα από όλους ότι πρέπει να κρατάς την αναπνοή σου για τις τελευταίες προσπάθειες. Ο Απρίλης είναι, ανέκαθεν, ο μήνας της κρίσης για ομάδες που παλεύουν στα πρωταθλήματα τους. Μια μάχη που μπορεί να ποικίλει από την παραμονή στην κατηγορία. όπως συμβαίνει τώρα με την Ένωση μέχρι την έξοδο στην Ευρώπη, ακόμη και την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ο Γερμανός ξέρει να τα καταφέρνει στα δύσκολα και η ΑΕΚ μάλλον βρίσκεται σε σίγουρα χέρια….

Άνοδος στην πρώτη χρονιά!

Πιάνει για πρώτη φορά πάγκο τον Μάρτιο του 1993 στο Ντούισμπουργκ. Τα καλά αποτελέσματα της ομάδας νέων αναγνωρίζονται από την διοίκηση της ομάδας και ο Έβαλντ προβιβάζεται στην πρώτη ομάδα. Ο Απρίλης του Γερμανού μπορεί να μην ήταν ιδανικός αλλά αν μη τι άλλο, μόνο ικανοποιητικός μπορεί να χαρακτηριστεί. Τρία στα τρία στο “Βενταουσταντιον” με εμφατικές μάλιστα νίκες, μία ισοπαλία και μία (βαριά) ήττα εκτός. Η ομάδα τρένο αφήνει την Τσβάιτελιγκα για τα μεγάλα σαλόνια.

Ανοιξιάτικη…αλλεργία

Ο Λίνεν στην πρώτη εμφάνιση (ως προπονητής) στην Μπουντεσλίγκα εμφανίζεται μάλλον ασταθής. Για του λόγους το αληθές 2 διπλά σε Φρανκφούρτη και Γκεζελκίρχεν που παραμβάλλονται ανάμεσα σε 2 δυνατά εντός έδρας χαστούκια από την Καιζερσλάουτερν (1-7) και Καρλσρούη με την λευκή ισοπαλία στην Νυρεμβέργη να συμπληρώνει την πεντάδα των αγώνων. Η ανοιξιάτικη συμπεριφορά της ομάδας του νυν προπονητή της Ένωσης αντικατοπτρίζει την εικόνα αστάθειας που επέδειξε ολόκληρη την σεζόν η Ντούισμπουργκ, καταλαμβάνοντας, ωστόσο την 9η θέση.

Ισπανός…”βοηθός”

Η επόμενη άνοιξη βρίσκει τον Γερμανό το 1995 στην Ισπανία στην θέση βοηθού προπονητή δίπλα στον μεγάλο Γιουπ Χάινκες προσφέροντας υπηρεσίες στην Τενερίφη. Η νησιωτική ομάδα υπό της οδηγίες των Γερμανών θριαμβεύει στον εντός έδρας αγώνα, ενώ φέρνει και τα τρία πιθανά αποτελέσματα στα εναπομείναντα εκτός έδρας που συμπληρώνουν το καρέ των αγώνων του Απριλίου, αναρριχόμενη στην πέμπτη θέση της Πριμέρα Ντιβιζιόν.

Ένα χρόνο ακριβώς μετά τα αποτελέσματα μπορεί να δείχνουν καταστροφικά, αλλά μόνον έτσι δεν είναι. Στο ισπανικό πρωτάθλημα η Τενερίφη παίρνει μόνο 3 από τους πιθανούς 12 βαθμούς, καθώς υποχρεώνεται σε 3 ήττες. Αλλά το πρωτάθλημα δεν ενδιαφέρει κανένα, ούτε βέβαια και το γερμανικό τεχνικό τιμ. Οι αναμετρήσεις με την Σάλκε για τα ημιτελικά του Ουέφα συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον των Ισπανών. Ωστόσο, ο Έβαλντ, φτάνει στην πηγή αλλά νερό δεν πίνει. Το 1-0 στο “Ελιοδόρο Ροντρίγκεζ Λόπεζ” δεν είναι αρκετό καθώς στον επαναληπτικό η Σάλκε με το ίδιο σκορ στέλνει το παιχνίδι στην παράταση όπου σημειώνει το νικητήριο τέρμα.

Το τρένο του…Ροστόκ

Ο Απρίλης του 1998 βρίσκει τον Λίνεν στο Ροστόκ, επικεφαλή της τοπικής ομάδας Χάνσα. Δυο νίκες επί Ντόρντμουντ και Μπόχουμ, και ισοπαλίες απέναντι στην πρωταθλήτρια Κάζερσλάουτερν και στην 4η Στουτγγάρδη επισφραγίζουν την εκπληκτική πορεία του συλλόγου από την Βορειανατολική Γερμανία που κατακτά την 6η θέση.

Ο Απρίλης της ανόδου και του Μιλένιουμ…

Παρέλαση δεν προλαβαίνει την επόμενη χρονιά με την Χάνσα αλλά, περιζήτητος λόγω της πορείας του, βρίσκει στέγη στην Κολωνία. 2 νίκες και 1 ισοπαλία εντός έδρας, 1 ισοπαλία και 1 ήττα εκτός επιβεβαιώνουν την ανοδική πορεία και στο τέλος της σεζόν πανηγυρίζουν στο “Ράιν Ένεργκι Στάντιον” την επιστροφή στην μεγάλη κατηγορία.

Με την ομάδα να έχει ανανεώσει από νωρίς την συμμετοχή της στα μεγάλα σαλόνια του Γερμανικού ποδοσφαίρου ο Απρίλης της νέας χιλιετίας είναι μάλλον ήσυχος έως..αδιάφορος. Μία νίκη, μία ήττα και δυο ισοπαλίες συνθέτουν το καρέ των αγώνων με τον Λίνεν στην τεχνική καθοδήγηση.

Deja vu (vol.1)

Στην επιστροφή του στην Ισπανία και στην Τενερίφη δεν θα χρειαστεί να φορέσει…κοντομάνικα. Επιστροφή στα πάτρια εδάφη και φυσικά στην αγαπημένη του Γκλάντμπαχ. Μια σεζόν που παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με την φετινή της ΑΕΚ. Αναλαμβάνει στα μέσα Μαρτίου για να σώσει την ομάδα που κινδυνεύει. Και τον Απρίλη κάνει ότι είναι απαραίτητο για να την σώσει. Με απολογισμό 1 νίκη, 2 ισοπαλίες και 1 ήττα κατορθώνει να μην χάσει βαθμό από ομάδες που έχουν το ίδιο στόχο με την Μπορούσια: την παραμονή. Εξάλλου η μοναδική ήττα προήλθε από την Μόναχο 1860 που βρισκόταν σε ψηλές θέσεις και μάλιστα εκτός έδρας. Ο Λίνεν επιμένει παίρνει το ρίσκο και δικαιώνεται.

Deja vu (vol.2)

Την επόμενη σεζόν, το 2004, η μοίρα αναγκάζει τον Γερμανό να δώσει τις ίδιες εξετάσεις. Και εκείνος, πεισμώνει και πετυχαίνει ξανά. Σαν deja vu αναλαμβάνει το Αννόβερο αρχές Μαρτίου, σε δυσχερή κατάσταση, με τον Απρίλη να είναι ο μήνας της κρίσης. Το μυστικό το ήξερε από την προηγούμενη χρονιά. Νίκες επί αντιπάλων που έχουν τον ίδιο στόχο δεν δίνουν 3 αλλά 6 βαθμούς. Και σε 2 αγωνιστικές βάζει στο σακούλι…12.Αφού καθαρίζει εύκολα Μόναχο 1860 και Κολωνία προκαλεί…Αποσπά λευκή ισοπαλία στο σπίτι της πρωταθλήτριας Βέρντερ. Ακόμη και η εντός έδρας ήττα από την ισχυρή Στουτγγάρδη δεν μπορεί να χαλάσει το πάρτυ του Απριλίου. Η πόλη του Αννόβερου έχει ένα ποδοσφαιρικό ήρωα και το όνομα του…Έβαλντ Λίνεν.

Κλειστόν λόγω διακοπών…

Απρίλης 2005. Ο Γερμανός έχει ξεμπλέξει από νωρίς την ομάδα και απολαμβάνει τον ανοιξιάτικο καιρό. Έτσι εξηγούνται τα αποτελέσματα. 1 νίκη και 3 ήττες, απόλυτα ανώδυνες με το Αννόβερο να φιγουράρει άνετο και ξεκούραστο στην μέση της βαθμολογίας.

Ο Λίνεν της…πλατείας

Ο Έβαλντ τον Ιούλη του 2006 γίνεται Έλληνας. Στην Νέα Σμύρνη ο Γερμανός μεταμορφώνει κυριολεκτικά τον Πανιώνιο και όλοι εντός συνόρων μιλούν για το έργο. Κρατάει την ομάδα μακριά από βαθμολογικές περιπέτειες στην πρώτη του σεζόν στην χώρα μας. Σαν Γερμανός όμως θέλει να επιβάλλει στους “κυανέρυθρους” την τελειότητα και τον επαγγελματισμό. Και τα καταφέρνει. Φαινομενικά αδιάφορος περνάει με 0-1 από το Περιστέρι και συντρίβει τον ΠΑΟΚ με 3-1 στην Ν. Σμύρνη. Η ήττα από τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο έρχεται φυσιολογικά, την προτελευταία αγωνιστική. Την τελευταία αγωνιστική η τότε ομάδα του, ο Πανιώνιος επικρατεί της Ένωσης με 3-1 σε ένα παιχνίδι που ακόμη θυμούνται οι Κιτρινόμαυροι.

Super…Απρίλης

Η επόμενη σεζόν είναι η καλύτερη του Γερμανού στην χώρα μας. Έχοντας αφομοιώσει την ελληνική νοοτροπία, μετατρέπει τον Πανιώνιο σε υπολογίσιμη δύναμη του εγχώριου ποδοσφαίρου. Παρά το ότι οι “Κυανέρυθροι” αναγκάζονται να κουβαλήσουν 3 τσουβάλια (Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Ουέφα) η επιμονή και η μεθοδικότητα του Γερμανού οδηγεί την ομάδα στην 6η θέση και τα πλέι-οφ. Στις 3 τελευταίες αγωνιστικές της σεζόν παραχωρεί ισοπαλία στην Βέροια(2-2), αλλά περνάει μέσα από τον ΟΦΗ(1-2) και κάμπτει εντός έδρας (2-1)την αντίσταση του Ατρομήτου. Η συμμετοχή στα πλέι-οφ από μόνη της είναι άθλος. Στην πρεμιέρα, τέλη Απρίλη συντρίβεται από την Ένωση του Νίκου Κωστένογλου με 5-0, ενώ νικάει εντός έδρας τον Άρη με 1-0. Για την ιστορία, η ομάδα της πλατείας τερμάτισε στην τελευταία θέση του μίνι-πρωταθλήματος.

Στον σταθμό του Μονάχου

Ο τέταρτος μήνας του 2010 τον βρίσκει στο Μόναχο να προπονεί την 1860. Σε μια χρονιά αλλόκοτη, ασταθή και γενικά μέτρια ο Απρίλης δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικός. Μια νίκη, μια ισοπαλία και δυο ήττες με την 8η θέση να είναι αντιπροσωπευτική. Μετριότης μετριοτήτων…τα πάντα μετριότης.

Ο εφιάλτης της…Αρμίνια

Η προπερυσινή χρονιά τον βρήκε κοντά στο πατρικό του, στο Μπίλεφελντ να προπονεί την ομώνυμη Αρμίνια. Προσελήφθη τον Νοέμβρη για να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται. Και μάλλον ήταν δύσκολο να σωθεί κάτι. Ο προπέρσινος Απρίλης ήταν καταστροφικός. Εφιαλτικός. Ο χειρότερος του Γερμανού. Χαρά (νίκης)…αγνοείται. 3 ήττες και 2 ισοπαλίες απαγορεύουν έστω και το ψέλλισμα της λέξης “παραμονή” στο Μπίλεφελντ.