Δεν χάθηκε το πρωτάθλημα…

Το μόνο εύκολο, λίγες ώρες μετά από μια τέτοια ήττα, θα ήταν να ρίξουμε τις ευθύνες στην διοίκηση, στο τεχνικό τιμ ακόμα και στις ίδιες τις αθλήτριες της Ένωσης. Προσωπικά θα το αποφύγω, κι ας ξέρω ότι από πίσω περιμένουν πολλοί στη γωνία για να πετροβολήσουν την ομάδα, σε περίπτωση που χάσει τον στόχο της.

Κατά την γνώμη μου φέτος η ΑΕΚ έχει την καλύτερη ομάδα στην Α1 γυναικών. Όχι τόσο για το υλικό, αλλά περισσότερο για το πάθος και το σθένος που βγάζουν αυτές οι αθλήτριες μέσα στο παρκέ. Και ασφαλώς μιλάμε για αθλήτριες που όλη την χρονιά, παρά τις κακουχίες με τραυματισμούς και αλλαγές στο υλικό της ομάδας, τελείωσαν την κανονική περίοδο με μόλις μία ήττα.

Αθλήτριες που έχουν βάλει πλάτη στα οικονομικά και διατηρούν την ομάδα σε αυτό το επίπεδο. Αθλήτριες που παίζουν για την φανέλα χωρίς να λογαριάζουν ούτε την υγεία τους. Τρανό παράδειγμα, ο σοβαρός τραυματισμός της Σίας Τοτσίδου στη χθεσινή αναμέτρηση αλλά και άλλων αθλητριών που στα μέσα της χρονιάς τραυματίστηκαν, πόνεσαν, λιποθυμήσαν, αλλά μένουν εκεί! Να προσπαθούν για τον τίτλο παρά τα προβλήματα!

Από την άλλη η διοίκηση. Ο κ. Παπαδημητρίου είναι ο πρώτος που τρέχει και πονάει την ομάδα όσο κανένας άλλος. Το παλεύει καθημερινά για να έχει μια ομάδα υγιής οικονομικά και αγωνιστικά, αλλά δυστυχώς οι καιροί έχουν αλλάξει που ακόμα και ο πρωταθλητής ψάχνεται από εδώ κι από εκεί για να βρει μια χορηγία που θα δώσει μία ανάσα από τις χιλιάδες που χρειάζονται για να βγει η χρονιά.

Ας τελειώσει αυτή η χρονιά όμως και από το καλοκαίρι και μετά έχει ο θεός. Το πρωτάθλημα δεν έχει χαθεί, ούτε και το κύπελλο! Χάθηκε μία μάχη χτες αλλά όχι η κούπα. Ήρθε η ώρα να βάλουμε κι εμείς πλάτη και να στηρίξουμε την ομάδα μέχρι το τέλος με όλες μας τις δυνάμεις, χωρίς ανούσια κριτική.

Υ.Γ: Ο κόσμος της ΑΕΚ απέδειξε χτες (και όχι μόνο χτες) ότι είναι δίπλα στην ομάδα. Εκεί να μείνει μέχρι το τέλος γιατί αυτή η ομάδα ειδικά φέτος το αξίζει και με το παραπάνω.