Πρωταθλητής με ΑΕΚ, οδηγεί τον ΠΑΣ!

Η συνέντευξη του Γιάννη Χριστόπουλου όπως δημοσεύτηκε στο Βήμα:

Είναι γενικώς αποδεκτό ότι ο Αστέρας Τρίπολης και ο Ατρόμητος είναι οι ομάδες που έχτισαν λιθαράκι-λιθαράκι το δικαίωμα να εγκαθίστανται σήμερα στην πρώτη πεντάδα του πρωταθλήματος, εκμεταλλευόμενοι την οικονομική ευμάρεια των ιδιοκτητών τους σε συνδυασμό με την οπισθοχώρηση του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ. Ωστόσο ο ΠΑΣ Γιάννενα, καθοδηγούμενος από τον κ. Γιάννη Χριστόπουλο, είναι το… κάτι άλλο στην εξίσωση της Σούπερ Λίγκας.

Η ομάδα που ανατρέπει τα δεδομένα και ισχύοντα, στηριζόμενη στη δουλειά ενός προπονητή που θεωρείται εξελίξιμος, αλλά για όσους (δεν) γνωρίζουν είναι παλιά καραβάνα: «Δεκατέσσερα χρόνια πολέμησα γι αυτή την ευκαιρία» λέει στο «Βήμα της Κυριακής» ο 42χρονος τεχνικός, ένας άνθρωπος που ξέρει να σέβεται, ο οποίος αποκρούει τις πιέσεις για το ενδεχόμενο να εργαστεί σε μεγαλύτερη ομάδα λέγοντας ότι «ο ΠΑΣ με πίστεψε, δεν θα μιλήσω για καμία άλλη προοπτική, είμαι ευτυχισμένος εδώ, αισθάνομαι ευγνώμων για την ευκαιρία που μου δόθηκε και προσπαθούμε όλοι μαζί να κάνουμε το επόμενο βήμα. Θέλουμε να μας χαμογελάσει η Ευρώπη».

«Το σκεπτικό μου ήταν η δημιουργία μίας ομάδας που θα είχε ως βασικές αρχές την αγωνιστικότητα, την ταχύτητα και την όρεξη για να οικοδομήσουμε ένα σύνολο που θα είχε ως στόχο το να παίξει ποδόσφαιρο. Για να συμβεί αυτό θα έπρεπε να καταλήξουμε σε παιδιά τα οποία εκτός από τα τεχνικά χαρίσματα, έπρεπε να είναι και δεκτικοί χαρακτήρες. Οι ποδοσφαιριστές που επελέγησαν αφομοίωσαν γρήγορα την προπονητική φιλοσοφία μου και όλοι μαζί δημιουργήσαμε ένα σύνολο το οποίο έμαθε να έχει απαιτήσεις από όλα τα ματς, ανεξάρτητα από το όνομα ή τη δυναμικότητα του αντιπάλου μας».

Κάποιοι λένε ότι ο εφετινός ΠΑΣ είναι η συνέχεια του περυσινού ο οποίος διατηρήθηκε στην κατηγορία με επικεφαλής τον Αγγελο Αναστασιάδη. Ωστόσο τα πρόσωπα είναι διαφορετικά. Και η φιλοσοφία επίσης.

«Από τα παιδιά που αγωνίζονται εφέτος στον ΠΑΣ, ελάχιστοι είχαν επαρκείς συμμετοχές με την περυσινή ομάδα. Είναι μία καινούργια παρέα, σε άλλο σκεπτικό δουλεμένη, με πιο δημιουργική αγωνιστική προσέγγιση. Ένα σύνολο που χτίστηκε από την αρχή, το οποίο έδωσε ευκαιρίες σε πολλά νέα παιδιά, με διαφορετική φιλοσοφία και πιο σύγχρονο στυλ παιχνιδιού. Αλλωστε εγώ δεν υπήρξα συνεργάτης με τον κ. Αναστασιάδη».

Ποιες είναι οι αρχές αυτής της φιλοσοφίας;

«Αυτό που μου αρέσει είναι να βλέπω την ομάδα μου να αποδίδει ισορροπημένο ποδόσφαιρο. Να κάνουν  επίθεση και οι 11, άμυνα επίσης και οι 11. Πειθαρχία, αγωνιστικότητα και παιχνίδι με το μυαλό. Μου αρέσει να χτίζουμε από την άμυνα. Τα στόπερ να ξεκινούν το παιχνίδι της ομάδας, να είναι δημιουργικά. Ο Οικονόμου και ο Κολοβέσιος κάνουν σωστά αυτή τη δουλειά, έχουν ικανότητες, δεν είναι τυχαίο το ότι παρακολουθούνται από ομάδες του εξωτερικού. Και θα προκύψουν περισσότεροι που θα ενδιαφερθούν και για εκείνους αλλά και για άλλα παιδιά που ακόμα δεν έχουν βγει στον αφρό».

Επιτρέπετε την ελευθερία στους ποδοσφαιριστές σας; Σκέψης και δράσης εντός των αγωνιστικών χώρων;

«Θέλω από όλους να είναι οι εαυτοί τους, όχι να αγωνίζονται σφιγμένοι και με απαγορευτικά. Να εκμεταλλεύονται τα προτερήματά τους, αλλά παράλληλα να γνωρίζουν πότε πρέπει να τα χρησιμοποιούν. Η ξεχωριστή ατομικότητα πρέπει να αποσκοπεί στο ομαδικό όφελος. Ναι, να γίνει η ενέργεια, να μπει η πινελιά, αλλά με απώτερο σκοπό το όφελος του συνόλου και όχι της προσωπικής ανάδειξης».

Επιμένετε στην προπονητική φιλοσοφία σας όταν κάτι δεν πηγαίνει όπως το θέλετε; Η ελίσσεστε;

«Οι σπουδαιότεροι προπονητές είναι αυτοί που καταφέρνουν και προσαρμόζουν τη φιλοσοφία τους στα δεδομένα της ομάδας. Οι διαφορετικοί στόχοι κάθε ομάδας απαιτούν την εγρήγορσή σου. Οφείλεις να διαβάζεις σωστά τα δεδομένα κάθε αποστολής, ακόμα κι αν έχεις κάτι διαφορετικό στο μυαλό σου όταν ξεκινάς την προσπάθεια».

Είναι ο ΠΑΣ Γιάννενα η ομάδα που παρουσιάζει στα γήπεδα την ταυτότητα του προπονητή της;

«Ναι, αυτό μπορώ το να πω δίχως επιφυλάξεις. Η διοίκηση της ομάδας και ο πρόεδρός της συγκεκριμένα, μου εμπιστεύτηκαν τον εν λευκώ σχεδιασμό του ΠΑΣ. Όσοι ποδοσφαιριστές αποκτήθηκαν και όσες ανανεώσεις έγιναν, αποτέλεσαν δικές μου αποφάσεις. Είχα την ελευθερία κινήσεων και έφτιαξα την ομάδα όπως την ονειρευόμουν. Τους ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη».

Ο αγωνιστικός χώρος του γηπέδου «Ζωσιμάδες» είναι ίσως ο χειρότερος από κάθε άλλον στη μεγάλη κατηγορία. Είναι αυτή η απάντηση στο ερώτημα “πως γίνεται μία ομάδα να έχει συλλέξει ακριβώς τους ίδιους (19) βαθμούς εντός κι εκτός έδρας”;

«Η κατάσταση του αγωνιστικού χώρου είναι για εμάς ένα επιπλέον αγκάθι. Θέλουμε να παίζουμε κυριαρχικό ποδόσφαιρο, αυτή είναι η σκέψη μας. Θεωρώ  όμως ότι το τερέν μας στην κατάσταση που βρίσκεται, επί της ουσίας παρέχει αβαντάζ στον (οποιονδήποτε) αντίπαλο που έχει αμυντικοκεντρικό προσανατολισμό παρά σε εμάς».

Ζαλίζονται τα πολλά νέα παιδιά στην ενδεκάδα του ΠΑΣ με την απρόσμενη προοπτική της συμμετοχής στα πλέι οφ, και κατ’ επέκταση στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις;

«Για να γίνει ένας ποδοσφαιριστής σημαντικός και μία ομάδα μεγάλη, πρέπει να υπάρχει αντοχή στην πίεση. Μου έδωσε ο Θεός τη δύναμη να εργαστώ σε πολύ μεγάλες ομάδες και να φτιάξω χαρακτήρες έτοιμους ώστε να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού. Αυτό προσπαθώ να κάνω και τώρα στον ΠΑΣ».

Είναι ο Ντε Βισέντι τέτοιος; Ο ποδοσφαιριστής – έκπληξη που την επόμενη σεζόν θα φορέσει τη φανέλα του Ολυμπιακού;

«Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Τόμας ξεπερνούν τα όρια της εγχώριας λίγκας. Όμως είναι και ισχυρός χαρακτήρας. Η ποδοσφαιρική ευφυΐα του πραγματικά εκπλήσσει όλους μας κατά τη διάρκεια των προπονήσεων. Διαθέτει όλο το πακέτο. Εξαρτάται από την επόμενη ομάδα του το αν θα τον αξιοποιήσει».

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΤΙΔΗΣ

Ποιος είναι ο Γιάννης Χριστόπουλος; Ενας υπερ-παραγωγικός εργάτης του ελληνικού ποδοσφαίρου. Έχει δουλέψει ως προπονητής σε Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και Ολυμπιακό (με αφετηρία την Καλαμάτα και στάση στον Πανιώνιο). Έχει κατακτήσει τρόπαια και με τους τρεις μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου καθοδηγώντας ομάδες μικρότερων ηλικιών. Δύο πρωταθλήματα Ελλάδας με ΠΑΟ και ΑΕΚ (στις ηλικίες κάτω των 18) και ένα τρόπαιο σε διεθνές τουρνουά με τον ΟΣΦΠ. Χάρη (και) σε εκείνον έχουν γίνει επαγγελματίες ποδοσφαιριστές οι Νίνης, Λεοντείου, Στάθης, Βασιλογιάννης, Γεωργίου, Ζαραδούκας, Βελίδης, Διαμαντάκος, Κοτσαρίδης, Σταμόγιαννης, Ποτουρίδης, Σπυρόπουλος, Κολοβός (και πολλοί πολλοί άλλοι – είναι πραγματικά μεγάλη η λίστα), οι περισσότεροι εκ των οποίων αγωνίζονται σήμερα στη Σούπερ Λίγκα.

Ερωτηθείς για την ιστορία με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Κατίδη, ο κ. Χριστόπουλος  εξέφρασε την ακόλουθη άποψη: «Ο σεβασμός αποκτάται, δεν επιβάλλεται. Δεν συμφωνώ με την ενέργεια-χαιρετισμό του Κατίδη, θεωρώ ωστόσο υπερβολικό αυτό που συνέβη. Μολαταύτα το ποδόσφαιρο αποτελεί προέκταση και της κουλτούρας που υιοθετεί η κάθε χώρα. Η Ιταλία δεν κατάφερε να παράγει τα τελευταία χρόνια εξελίξιμους ποδοσφαιριστές διότι οι περισσότεροι ταλαντούχοι έδιναν βάρος στον καλλωπισμό και στην εξωτερική εικόνα τους παρά στην ουσία, δηλαδή στο πως θα γίνουν καλύτεροι και στην αγάπη για το άθλημα. Το ποδόσφαιρο κάνει κύκλους… Σήμερα στην Ελλάδα συμβαίνει κάτι αντίστοιχο. Την τελευταία δεκαετία τα περισσότερα παιδιά έχασαν τον σεβασμό που θα έπρεπε να έχουν απέναντι στο ίδιο το άθλημα ασχολήθηκαν περισσότερο από όσα θα έπρεπε στο ίντερνετ και στις καφετέριες και καθοδηγήθηκαν λανθασμένα στη λογική ότι μπορείς να κατακτήσεις πολλά περισσότερα από όσα φαντάζεσαι απλά επειδή έχεις ταλέντο».