Μία ήττα που μπορεί να σοκάρει…

Όταν δεν βλέπεις την αλήθεια κατάματα, θα έρθει η στιγμή που οι δυσάρεστες συνέπειες τις οποίες επιμελώς καταχωνιάζεις κάτω από το χαλί, θα αναδυθούν στην επιφάνεια και θα εξελιχθούν σε εφιαλτική πραγματικότητα. Με τα ως σήμερα δεδομένα λοιπόν, η ΑΕΚ θα μεταβεί στο «Γ. Καραϊσκάκης» όπως το πρόβατο στη σφαγή. Άλλωστε (ένεκα των αποφάσεων και της προσέγγισης του αγώνα από τον προπονητή της) έχει ήδη αποδεχθεί την ήττα της προτού ακόμα οι ποδοσφαιριστές της πατήσουν στο χορτάρι για να αντιμετωπίσουν την ομάδα τοιυ λμανιού.

Δεν περιμένω ασφαλώς ότι εκείνο το υπέρ του Μώραλη κιτρινόμαυρο ψήφισμα (για την προεδρία της Σούπερ Λίγκας) μπορεί να αποτρέψει ένα καταστροφικό αποτέλεσμα ή να κρατήσει σε χαμηλή πτήση τον Τζιμπούρ και τον Μήτρογλου τη βραδιά που στο γήπεδό τους θα επιχειρούν να σφραγίσουν την κατάκτηση του πρωταθλήματος σκοράροντας όσο περισσότερο μπορούν.

Ούτε ασφαλώς ο Μίτσελ, νέος στον ΟΣΦΠ, με τη φλόγα να βάλει τη δική του σφραγίδα _ και με την επιθετική (εν αντιθέσει με τον συντηρητικό Ζαρντίμ) προσέγγιση των αγώνων να κυριαρχεί στην προπονητική φιλοσοφία του_ πρόκειται να  μας λυπηθεί. Αντιθέτως το πρώτο πράγμα που θα έχει στο μυαλό του θα είναι το μεγάλο σκορ. Ειδικά αν διαπιστώσει ότι υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις γι αυτό.

Σύμφωνοι, προέχει ο τελικός απέναντι στη Βέροια. Ωστόσο αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η ΑΕΚ χωρίς τον Μητρόπουλο στην αποστολή της και με τον Κουτρουμπή στον πάγκο της, θα είναι ακόμα πιο ευάλωτη από όσο έχει παρουσιαστεί στα τελευταία ματς. Και ουδείς μπορεί να αναλογιστεί τούτη τη στιγμή τις συνέπειες που μπορεί να έχει μία ενδεχόμενη βαριά ήττα

Ο Λίνεν πρέπει να το σκεφτεί διπλά και τριπλά. Η απουσία των δύο εκ των τριών πιο αξιόπιστων παικτών του κάθετου άξονα (ο τρίτος είναι ο Πετρόπουλος) θα κόψει την ΑΕΚ στα δύο. Ο καλός Ρίκκα ίσως και να πλησιάσει κάποια στάνταρ της συνηθισμένης απόδοσης του Μητρόπουλου. Ο καλύτερος Τσούπρος που μπορεί να εμφανιστεί όμως, θα έχει πρόβλημα με τον Τζιμπούρ και τον Μήτρογλου. Και δεν φταίει και σε τίποτα το παλικάρι να καεί. Διότι το τροπάριο που θα ακολουθήσει θα είναι γνωστό… «Έλα μωρέ τώρα, ποιος Τσούπρος;».

Όπως ακριβώς διάβασα από μερικούς φίλους σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης: «Έλα μωρέ τώρα, ποιος Κουτρουμπής;». Ο πιο σταθερός αμυντικός της ΑΕΚ, ο «υποψήφιος για την εθνική ομάδα» όπως οι ίδιοι φίλοι της Ένωσης έγραφαν μετά από παλαιότερα ματς, έγινε γρήγορα ακόμα ένα μαύρο πρόβατο εξαιτίας ενός λάθους στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Διότι αποδεικνύεται για πολλοστή φορά ότι ο έλληνας οπαδός ξεχνάει εύκολα, ο νεότερος δε σε ηλικία έχει (σε πολλές περιπτώσεις) μνήμη χρυσόψαρου!

Δυστυχώς σημαντική μερίδα της τελευταίας γενιάς των ΑΕΚτζήδων που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και την ομάδα (αναφέρομαι στις ηλικίες 14-22), έχει συνηθίσει στην απαξίωση, στην σπέκουλα και στο ανάθεμα. Δεν έχει ζήσει ένδοξο παρελθόν παρά μόνο ένα μίζερο και δύσοσμο παρόν. Εύκολα βρίζει, ακόμα πιο εύκολα χαρακτηρίζει άπαντες ως άχρηστους, ή (σε πιο κόσμιες περιπτώσεις) ανεπαρκείς!

Δεν τους κακίζω, αντιθέτως τους δικαιολογώ. Δεν έχουν προσανατολισμό, γιατί δεν έχουν δει πραγματική ΑΕΚ. Έτσι ξεσπούν εύκολα απέναντι σε κάθε Κουρουμπή, Κατίδη ή Μπουγαΐδη όταν δεν αγωνίζεται καλά. Και αυτό δεν θα αλλάξει αν η Ένωση δεν σηκώσει κεφάλι σε ιδιοκτησιακό επίπεδο. Τουναντίον αυτό το οργισμένο «κίνημα» θα γιγαντώνεται μέχρι που θα παγιωθεί. Τότε θα έχει συντελεστεί και το πραγματικό τέλος της (αυθεντικής) ΑΕΚ που εμείς οι (κάπως) παλαιότεροι προλάβαμε να γνωρίσουμε. Μακάρι να μην έρθει ποτέ…