Η ΑΕΚ κι εμείς ζούμε με την ελπίδα!

Κάντε like στην σελίδα μας στο Facebook και share την εικόνα και ένας τυχερός θα κερδίσει φανέλα του Κορδέρο!

Διαβάστε το πρώτο από τα 4 κείμενα της αποκλειστικής συνέντευξης του Μιγκέλ Κορδέρο στο ΑΕΚ1924 και στον Βαγγέλη Αρναούτογλου και συνεχίστε με τα επόμενα (ακόμα πιο ενδιαφέροντα) στα κεντρικά θέματά μας.

Μιγκέλ γνώρισες δύο ΑΕΚ. Αυτή που δεν μπορούσε να πάρει τα πόδια της, και την τωρινή που παρουσιάζει ένα διαφορετικό πρόσωπό και αντεπιτίθεται. Ποιο ήταν το κομβικό σημείο της αλλαγής;

«Η αλήθεια είναι ότι η ομάδα έχει αλλάξει πολύ τον τελευταίο καιρό και εντοπίζω τρεις βασικούς άξονες για τη θετική μεταστροφή. Την απόκτηση του Πετρόπουλου, ενός επιθετικού που εκτός από το εύκολο γκολ, με την παρουσία του βοηθάει τους συμπαίκτες του να ανεβαίνουν πιο σωστά στην επίθεση και να απειλούν την αντίπαλη εστία, την προσθήκη του Μητρόπουλου ο οποίος διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στην αναδιοργάνωση της μεσαίας γραμμής, και την αλλαγή συστήματος από τον προπονητή καθώς ο ρόμβος στη μεσαία γραμμή παρέχει στην ομάδα τη δυνατότητα να αναπτύξει πρωταγωνιστικό ρόλο στον χώρο του κέντρου».

Η αλλαγή προπονητή συντελέστηκε πολύ γρήγορα. Θεωρείς ότι μετά από όσα έχουμε δει ως σήμερα κατά την εφετινή σεζόν, το πρόβλημα ήταν πρωτίστως ο Βλάχος ή μήπως η έλλειψη περισσότερων ποιοτικών παικτών στο ρόστερ;

«Θεωρώ ότι δεν είναι καθόλου σωστό να ρίχνουμε όλο το φταίξιμο σε εκείνον. Το περασμένο καλοκαίρι ξεκίνησε η προσπάθεια για τη δημιουργία μίας ομάδας που θα ήταν αναγκασμένη να στηριχθεί σε νέα παιδιά, πολλά εκ των οποίων δεν είχαν αγωνιστεί ποτέ ξανά στη μεγάλη κατηγορία. Σε κάποια ματς σταθήκαμε πραγματικά άτυχοι, ενώ μας κόστισε ιδιαίτερα το γεγονός ότι η ομάδα δεν διέθετε στο ρόστερ της έναν έμπειρο και ικανό σκόρερ».

Τι άλλαξε με την παρουσία του Λίνεν; Είσαι υπέρμαχος της άποψης ότι και εκείνος σπατάλησε σημαντικό χρονικό διάστημα μέχρι να καταλήξει στον ρόμβο και επιμένοντας σε ένα σύστημα (4-3-3) που απαιτεί την ύπαρξη εξτρέμ τους οποίους η ΑΕΚ δεν διαθέτει;

«Η αλήθεια είναι ότι με την έλευση του κ. Λίνεν, κάποια πράγματα έγιναν περισσότερο ξεκάθαρα όσον αφορά στην τακτική της ομάδας συνολικά αλλά και στο ρόλο του κάθε ποδοσφαιριστή μέσα στο γήπεδο. Αρχίσαμε να πατάμε καλά στον αγωνιστικό χώρο, απλώς θεωρώ ότι και πάλι, σε αρκετά ματς, δεν είχαμε τύχη. Σίγουρα όμως η αλλαγή του συστήματος μας βοήθησε να αποκτήσουμε και αυτή, η τύχη λένε άλλωστε ότι βοηθάει εκείνους που τολμούν».

Όπως ανέφερες πριν, τον (καθοριστικό) ρόλο της έπαιξε και η μεταγραφική ενίσχυση του περασμένου Ιανουαρίου. Εκτός από τον Πετρόπουλο για τον οποίο μίλησες, τι έφεραν στην ομάδα, ως επί το πλείστον οι δύο άλλοι βασικοί, ο Μητρόπουλος και ο Τσουμάγκας;

«Ο Μητρόπουλος ήρθε και κούμπωσε πολύ καλά σε έναν ρόλο που του ταιριάζει απόλυτα λόγω στοιχείων και χαρακτηριστικών. Ως καθαρός ανασταλτικός μέσος στον ρόμβο βοήθησε τους άλλους τρεις χαφ που βρίσκονται μπροστά του να παίξουν πιο ελεύθερα και να γίνουν πιο αποτελεσματικοί δημιουργικά, απαλλάσσοντας τους από το άγχος ότι πρέπει να τρέξουν γρήγορα πίσω για να μαρκάρουν και να καλύψουν χώρους. Ασφαλώς χρειάζεται τη βοήθειά μας, όμως είναι εκεί για όλους μας. Ο Τσουμάγκας είναι μία ευχάριστη έκπληξη για την ομάδα, ένα νέο παιδί που δουλεύει πολύ και δείχνει ότι γνωρίζει τη θέση που χρησιμοποιείται».

Αισθανόσουν εγκλωβισμένος ως αμυντικός χαφ; Διότι ως τέτοιος αποκτήθηκες ή τουλάχιστον παρουσιάστηκες, αλλά όλοι διαπιστώνουμε ότι δεν είσαι 6αρι…

«Πριν από την προσθήκη του Μητρόπουλου, η ομάδα αγωνιζόταν με δύο αμυντικά χαφ στην ίδια ευθεία. Ήταν άλλο το σύστημα και για να είμαι ειλικρινής αισθανόμουν κάπως περιορισμένος. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν ήμουν καθαρό 6αρι, θεωρώ ότι είμαι ένας ποδοσφαιριστής με  δημιουργικά χαρακτηριστικά. Είχα πει από την πρώτη στιγμή ότι μου αρέσει περισσότερο να παίζω ως 8αρι, από την άλλη όμως και ως 6αρι μπορώ να βοηθήσω αν έτσι κρίνει ο προπονητής ότι πρέπει να γίνει. Πάντως τώρα παίζω στο χώρο που μου αρέσει να κινούμαι και νιώθω περισσότερο χρήσιμος και αποδοτικός».

Είσαι ευχαριστημένος από την ως σήμερα παρουσία σου;

«Σε γενικές γραμμές ναι… Ασφαλώς πάντοτε υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, είμαι άνθρωπος που δεν εφησυχάζω και θέλω από αγώνα σε αγώνα να παρουσιάζομαι καλύτερος. Στα πρώτα παιχνίδια ένιωθα κάπως αποκομμένος από το σύνολο διότι προσπαθούσα να μάθω τους συμπαίκτες μου και να προσαρμοστώ στο σύστημα και στις απαιτήσεις του προπονητή, όμως θεωρώ ότι μπήκα στο νόημα σχετικά γρήγορα».

Δεν έχεις σκοράρει ακόμα. Σου λείπει το γκολ; Είναι κάτι που το ψάχνεις;

«Σκέφτομαι ότι θα ήθελα πολύ να σκοράρω κάποιο τέρμα ως το τέλος της σεζόν. Δεν το έχω κυνηγήσει όμως ιδιαίτερα για να είμαι ειλικρινής. Προσπαθώ να κάνω σωστά όλες τις άλλες δουλειές που πρέπει, το κύριο μέλημά μου είναι να προωθείται σωστά και γρήγορα η μπάλα στην επίθεση και όχι το να σκοράρω».

Νιώθεις ότι σε κάποιο βαθμό «σκοτώνεις» το εγώ σου με το να μην το προσπαθείς; Το κάνεις για την ομάδα;

«Αν ήμουν επιθετικός θα με απασχολούσε καθημερινά, αλλά στη θέση που αγωνίζομαι είναι άλλες οι ευθύνες και οι αρμοδιότητες που έχουν προτεραιότητα. Για μένα δεν έχει σημασία το ποιος θα σκοράρει, ενδεχομένως θα είχε μεγάλη αν λεγόμουν… Πετρόπουλος. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να βλέπω τη μπάλα στα δίχτυα του αντιπάλου και να γνωρίζω ότι πριν φτάσει εκεί, είχε περάσει με σωστό τρόπο και από τα δικά μου πόδια. Θα σημαίνει ότι έχω βοηθήσει. Η αλήθεια είναι ότι σε όλη την καριέρα μου καταφέρνω να βάζω κάποια γκολ μέσα στη σεζόν, μόνο μία χρονιά στη Σεβίλλη δεν το είχα πετύχει. Το θέλω και το εύχομαι, δεν το κρύβω...».

 Έχεις σκεφτεί πως θα το πανηγυρίσεις αν τελικά τα καταφέρεις;

«Να σου πω την αλήθεια, πολλές φορές σκέφτομαι τρόπους και διαφορετικούς πανηγυρισμούς, όμως την ώρα που σκοράρεις τα ξεχνάς όλα, ειδικά αν δεν σου συμβαίνει συχνά. Οπότε νομίζω ότι θα μου βγει εκείνη τη στιγμή. Όπως συνέβη με τον Γιάγκο… Όταν έβαλε γκολ στο ματς με τον Άρη έφυγε προς την εξέδρα και μετά θυμήθηκε ότι στην αντίθετη πλευρά κάθονταν η γυναίκα και το παιδί του και γύρισε να κατευθυνθεί προς τα εκεί. Είναι μαγική στιγμή το γκολ, ειδικά για όσους δεν απολαμβάνουν συχνά αυτή την προσωπική ικανοποίηση».

Πως θα ήθελες να ολοκληρωθεί η σεζόν για εσένα και την ομάδα; Ποιο θα ήταν το ιδανικό σενάριο;

«Με την ΑΕΚ να τερματίζει σε μία καλύτερη θέση από αυτή που βρίσκεται σήμερα, όσο πιο ψηλά γίνεται. Κι εγώ να συνεχίσω σε ανοδική πορεία, να είμαι υγιής και κοιτώντας πίσω, να αισθάνομαι ικανοποιημένος για την πρώτη σεζόν μου μακριά από την Ισπανία. Είναι μία χρονιά δύσκολη σε όλα τα επίπεδα, αλλά μέσα από τέτοιες εμπειρίες σκληραγωγείσαι, γίνεσαι πιο ισχυρός πνευματικά και μαθαίνεις ότι όπως σε όλα τα επαγγέλματα, έτσι και στο ποδόσφαιρο υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος, η δύσκολη πλευρά του».

Ποια κατάσταση περίμενες να βρεις και τι βρήκες τελικά στην ΑΕΚ;

«Είχα ενημερωθεί για την οικονομική κατάσταση και γνώριζα ότι θα υπάρξουν δυσκολίες και καθυστερήσεις στις πληρωμές. Βέβαια στην πορεία ανακάλυψα ότι τα προβλήματα ήταν πολύ περισσότερα και μεγαλύτερα, ίσως όμως και να διογκώθηκαν από το καλοκαίρι και μετά αν κάποια πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως η διοίκηση θα περίμενε. Δυστυχώς επικρατεί μία διαρκής αναβλητικότητα, μας ζητούν συνεχώς να κάνουμε υπομονή και αυτό κάνουμε. Ζούμε με την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει προς το καλύτερο και αυτή μοιραζόμαστε μεταξύ μας στα αποδυτήρια. Δεν μπορούμε να κάνουμε και κάτι άλλο»

Έχεις φτάσει κι εσύ στο σημείο να δυσκολευτείς οικονομικά λόγω της κατάστασης που επικρατεί στην ομάδα;

«Όσον αφορά κάποιες πληρωμές που καθυστερούν, όπως το ενοίκιο του σπιτιού ή άλλες υποχρεώσεις που δεν καλύπτονται επαρκώς, ναι έχω ζοριστεί κάποιες φορές. Από την άλλη όμως εκτιμώ το γεγονός της προτεραιότητας που δίνεται από την ΠΑΕ στην ενίσχυση των νεότερων παικτών όταν υπάρχουν κάποια έσοδα. Υπάρχουν συμπαίκτες μου στην ΑΕΚ που πραγματικά έχουν μεγάλη ανάγκη. Ακόμα και για το φαγητό τους».

Πως σου φαίνεται η μόνιμη παρουσία οπαδών της ομάδας στο προπονητικό κέντρο των Σπάτων; Είναι φαντάζομαι και αυτή μία πρωτόγνωρη εμπειρία…

«Αν εξαιρέσει κανείς το περιστατικό με τον Φουρτάδο το οποίο έφερε αναστάτωση και γενικά περνάει ως μελανό σημείο στην ιστορία της ΑΕΚ, η παρουσία τους είναι πολύ υποστηρικτική. Μας μιλούν με καλά λόγια, μας εμψυχώνουν, προσπαθούν να μας στηρίξουν ψυχολογικά. Προσωπικά αισθάνομαι άνετα που βρίσκονται εκεί. Για κάθε ομάδα στον κόσμο, η δύναμή της είναι οι οπαδοί της».

Οπαδοί οι οποίοι δίνουν εφέτος σημαντικό παρών, παρά τις μεγάλες οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει αυτός ο τόπος. Προσπαθώντας να ενισχύσουν και τις τσέπες σας εκτός από τις προσπάθειές σας στο γήπεδο!

«Αυτή είναι μία μεγάλη αλήθεια. Είναι στο πλευρό μας από την αρχή και δεν έφυγαν στα δύσκολα, αντιθέτως μετά από ήττες και δυκολίες, τους νιώσαμε ακόμα πιο μαζικά δίπλα μας. Είναι το μεγάλο όπλο μας εντός και εκτός έδρας και ελπίζω ότι αυτή τη φορά θα έρθουν ακόμα περισσότεροι στο ΟΑΚΑ. Τους θέλουμε εκεί, με τη φωνή και τον δυναμισμό τους, όταν τραγουδούν ασταμάτητα, μας σπρώχνουν στη νίκη. Παίζουν μαζί μας».

Θα νικήσετε τον Παναθηναϊκό;

«Το σίγουρο είναι ότι μπορούμε! Αν παρουσιαστούμε συγκεντρωμένοι και όπως πρέπει, αν έχουμε διαβάσει καλά τον αντίπαλο και ακολουθήσουμε τις εντολές του προπονητή, ναι, θα τα καταφέρουμε! Έχουμε τις δυνατότητες, θέλω να πιστεύω ότι εξαρτάται από τη δική μας απόδοση. Στα ντέρμπι βέβαια παίζει μεγάλο ρόλο και η ψυχή. Να είμαστε μαχητές και να πιστεύουμε σε όλη τη διάρκεια του αγώνα».