«Αυτοπεποίθηση, πίστη και ψυχή»

Μεγάλωσε στην Πάτρα και έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην Παναχαϊκή, από εκεί αγωνίστηκε στη Νίκη Προσαστίου, ενώ το 2011 η ΑΕΚ τον… έκλεψε μέσα από τα χέρια του Παναιτωλικού. Ο Νίκος Μυλωνόπουλος από τα 13 του χρόνια βρισκόταν στο στόχαστρο της Ένωσης, ωστόσο τότε ήταν αδύνατο να μετακομίσει στην Αθήνα. Μερικά χρόνια αργότερα και αφού έκανε κανονικά προετοιμασία με την ομάδα του Παναιτωλικού, οι υπεύθυνοι της ΑΕΚ κατάφεραν να τον ντύσουν στα κιτρινόμαυρα την τελευταία ημέρα των μεταγραφών.

Η θέση του τερματοφύλακα σίγουρα είναι μια από τις δυσκολότερες. Είναι ο τελευταίος παίκτης, χρεώνεται όλα τα λάθη και πρέπει να διαθέτει τα απαιτούμενα προσόντα και χαρακτήρα ώστε ολόκληρη η ομάδα να τον εμπιστεύεται. Στοιχεία που παρά το νεαρό της ηλικίας του ο Νίκος Μυλωνόπουλος δείχνει να διαθέτει.

«Για ένα παιδί το οποίο μένει μακριά από την οικογένειά του σε ένα ξένο περιβάλλον  είναι αρκετά δύσκολο να συνδυάσει το σχολείο με το να παίξει μπάλα. Βέβαια, όταν έχεις θέληση για αυτό που κάνεις και αγαπάς πραγματικά το ποδόσφαιρο πρέπει να το γνωρίζεις αυτό προτού κάνεις το βήμα παραπάνω και μπορείς με περισσότερη άνεση να δεις και τα μαθήματά σου και να κάνεις αυτό που αγαπάς», τόνισε αρχικά στο ΑΕΚ1924.gr o 18χρονος πορτίερο της Ένωσης αναφορικά με το πώς συνδυάζεται η ζωή μακριά από την οικογένειά του με το σχολείο και το ποδόσφαιρο και συνέχισε: «Σίγουρα αυτό είναι δύσκολο. Αν έχεις όμως τη διάθεση και τη μεθοδικότητα μπορείς να τα συνδυάσεις και τα δύο σε μεγάλο βαθμό. Χρειάζεται πρόγραμμα και οργανόγραμμα στο μυαλό σου για να ξέρεις πως θα κινηθείς. Το σχολείο βέβαια το αφήνεις σε δεύτερη μοίρα αν πραγματικά σε ενδιαφέρει το ποδόσφαιρο και θέλεις να κάνεις κάτι παραπάνω. Αλλά μπορείς αν είσαι συγκεντρωμένος και προσηλωμένος και στα δύο να πετύχεις και στα δύο».

«Πρέπει να είσαι πάντα έτοιμος για να αγωνιστείς»

Έναν ολόκληρο γύρο βρισκόταν είτε στον πάγκο είστε στην κερκίδα, δίνοντας τη θέση του στον Θοδωρή Μοσχονά. Ο Νίκος Μυλωνόπουλος εξηγεί το πώς έχουν τα πράγματα αναφορικά με τη θέση του τερματοφύλακα και τις δυσκολίες της.

«Η θέση του τερματοφύλακα είναι μια ειδικευμένη θέση. Για κάθε παιδί σε νεαρή ηλικία είναι δύσκολο να παίξει σε αυτή τη θέση και να πρωταγωνιστήσει, βέβαια αυτή τη χρονιά έτσι όπως έχουν τα πράγματα στην ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα είναι δύσκολα για έναν τερματοφύλακα. Παρότι δίνονται πολλές ευκαιρίες σε νεαρά παιδιά να προωθηθούν στην πρώτη ομάδα και να παίξουν η θέση του τερματοφύλακα είναι τελείως διαφορετική διότι κάθε προπονητής θα εμπιστευτεί κάποιον έμπειρο, γιατί οποιοδήποτε λάθος και αν γίνει στη θέση του τερματοφύλακα μετράει, ενώ αν χάσει ένας επιθετικός ένα γκολ δεν θα του πει κανείς τίποτα, αντίθετα με τον τερματοφύλακα που είναι ο τελευταίος παίκτης και το παραμικρό λάθος θα στοιχήσει στην ομάδα. Αυτή είναι και η ελληνική νοοτροπία που κάνει τους πάντες να θεωρούν ότι ένας νεαρός τερματοφύλακας είναι δύσκολο να παίξει. Στο εξωτερικό είναι εντελώς διαφορετικά τα πράγματα, εκεί αν αξίζεις θα παίξεις. Πιστεύω ότι κάποτε θα το αποβάλει αυτό το ελληνικό κοινό και οι παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου και θα πάψει να ισχύει», ανέφερε χαρακτηριστικά ενώ σε ότι έχει να κάνει με τις ευθύνες που υπάρχουν υπογράμμισε: «Η ευθύνη που έχεις όταν αγωνίζεσαι σε ένα τέτοιο σωμάτιο με μια τόσο μεγάλη ιστορία είναι μεγάλη, αλλά αν πραγματικά θέλεις να βρίσκεται σε τέτοιο επίπεδο θα πρέπει να βρίσκεις τα ψυχικά αποθέματα, την πίστη στον εαυτό σου, υπέρμετρη αυτοπεποίθηση, να είσαι συγκεντρωμένος και προσγειωμένος για να μπορείς να  παίξεις, γιατί εντάξει και η πίεση που σου ασκούν οι ιθύνοντες της ομάδας και ο κόσμος είναι τεράστια. Για αυτό άλλωστε είναι δύσκολη και η θέση. Διαφορετικά να παίζει ένα παιδί που αγωνίζεται μέσα και διαφορετικά ένας τερματοφύλακας σε αυτή την ηλικία».

Σε ότι έχει να κάνει με το πέρασμά του από τα Σπάτα ο 18χρονος γκολκίπερ είπε: «Όλοι είναι καλά παιδιά, δεν έχουν την εικόνα του υπεράνω για τον εαυτό τους, είναι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές και το δείχνουν αυτό και στο γήπεδο. Μόνο θετικά πράγματα μπορείς να αποκομίσεις όταν μπορείς να δουλέψεις δίπλα σε τέτοιους ποδοσφαιριστές».

Αναφορικά με τη φετινή σεζόν και πως από τον πάγκο, πρέπει να υπερασπιστή την εστία του τόνισε: «Φέτος άλλαξε εντελώς το πλάνο της ομάδας για αυτό και στα παιχνίδια του πρώτου γύρου κατέβαινε και αγωνιζόταν ο Θοδωρής Μοσχονας με τη δεύτερη ομάδα, για αυτό δεν πήρα παιχνίδια και έπρεπε να αρκεστώ στο να βρίσκομαι στον πάγκο. Τώρα το τελευταίο διάστημα μου έχει δοθεί η ευκαιρία, έχω πάρει μια σειρά παιχνιδιών και αυτό είναι πράγματι πολύ καλό για μένα. Ένας τερματοφύλακας έχοντας παιχνίδια στα πόδια του μπορεί να αποδώσει και καλύτερα, αποκτά άλλη ψυχολογία και εμπιστοσύνη και τόσο η ομάδα μαζί του όταν αγωνίζεται καλά όσο και ο ίδιος και είναι πολύ καλό. Κάθε παίκτης περιμένει τη στιγμή που θα αγωνιστεί. Πρέπει πάντα να είναι έτοιμος και να έχει την κατάλληλη ψυχολογία γιατί δεν ξέρει πότε ο προπονητής θα του δώσει την ευκαιρία να αγωνιστεί. Για αυτό θα πρέπει πάντα να είσαι έτοιμος για να δώσει απαντήσεις εντός γηπέδου και να δείξεις ότι πραγματικά αξίζεις να παίζεις. Και την περσινή σεζόν πήρα αρκετές συμμετοχές και αυτό με έκανε να μην έχω ούτε άγχος ούτε την αίσθηση ότι δεν θα αγωνιστώ καλά, μου δόθηκε η ευκαιρία από τον προπονητή μου και πιστεύω ότι την εκμεταλλεύτηκα με τον καλύτερο τρόπο και αυτό φαίνεται και από τα παιχνίδια».

«Αξιοζήλευτο και αξιοπρόσεχτο το έργο του κ. Σεραφείδη»

Σίγουρα το να σε προπονεί ο Στέλιος Σεραφείδης αποτελεί μεγάλη τιμη. Ο Νίκος Μυλωνόπουλος μιλάει με τα καλύτερα λόγια για μια από της μεγαλύτερες δόξες της Ένωσης: «Ο Κύριος Στέλιος Σεραφείδης είναι ζωντανή ιστορία της ΑΕΚ και παρότι έχει κλείσει το 78ο έτος της ηλικίας του σε καθημερινή βάση βοηθάει όλα τα τμήματα υποδομής. Τρέχει σε όλα τα γήπεδα για να βοηθήσει τους νεαρούς τερματοφύλακες να ξετυλίξουν το ταλέντο τους και να βελτιωθούν και σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και γιατί όχι κάποιος μετέπειτα να στελεχώσει και την πρώτη ομάδα. Η προσπάθεια που κάνει είναι πολύ σημαντική, δεν έχει κάποιο όφελος, αγαπάει και πονάει το σύλλογο. Είναι σε μεγάλη ηλικία και δεν τον έχω δει να αγωνίζεται αλλά γνωρίζω από αυτά που έχω μάθει ότι ήταν μεγάλος τερματοφύλακας, η συμβολή του στα τμήματα υποδομής είναι τεράστια. Παλαιότερα είχε στελεχώσει και την πρώτη ομάδα και τώρα βοηθάει τα τμήματα υποδομής, τρέχει από εδώ και από εκεί και σίγουρα αυτό που κάνει είναι αξιοζήλευτο και αξιοσημείωτο. Κάθε τερματοφύλακας μπορεί να μάθει πολλά πράγματα από αυτόν, να βελτιωθεί και σε τεχνικά επίπεδα αλλά και  σε νοοτροπία και συμπεριφορά. Μόνο θετικά μπορείς να αποκομίσεις από έναν τέτοιον άνθρωπο».

Καταλήγοντας αναφορικά με τον ανταγωνισμό που υπάρχει στη θέση του τερματοφύλακα ο πατρινός γκολκίπερ είπε: «Υπάρχει αρκετός ανταγωνισμός, καθώς η θέση του τερματοφύλακα είναι μοναδική. Ένας παίζει και οι άλλοι περιμένουν τη σειρά τους. Σίγουρα αν καθιερωθείς είναι αρκετά δύσκολο ένας προπονητής να σε βγάλει και να βάλει κάποιον άλλον. Αναπτύσσεται μια σχέση εμπιστοσύνης. Αν αγωνίζεσαι καλά και εμπνέεις εμπιστοσύνη είναι δύσκολο να βγεις. Όλοι μοχθούν στις προπονήσεις για να πάρουν τις ευκαιρίες τους. Πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος και μυαλωμένος στη διάρκεια του ματς. Ο ανταγωνισμός που υπάρχει είναι μεγάλος, καθώς υπάρχουν αρκετοί για αυτή τη θέση. Ένας τερματοφύλακας θα πρέπει να έχει υπομονή, επιμονή να μην απογοητεύεται εύκολα, να έχει δυνατό χαρακτήρα και να ξέρει ότι δουλεύονται σε καθημερινή βάση θα ανταμειφθεί. Μέσω της προσωπικής του βελτίωση, θα το δουν και οι υπόλοιποι και θα του δοθεί η ευκαιρία να παίξει και να καθιερωθεί».