Χρόνια Πολλά Χρηστάρα!

Οι φίλοι της ΑΕΚ θα τον  μνημονεύουν πάντοτε για τα γκολ του στα ντέρμπι (ειδικά εκείνο κόντρα στον Ολυμπιακό στις 28 Οκτώβρη του 1995) αλλά και για τη συνεργασία του με τον Ντέμη Νικολαϊδη, με τον οποίο αποτέλεσαν ένα από τα καλύτερα επιθετικά δίδυμα της Ένωσης. Δυστυχώς δεν κράτησε πολύ…

Την εποχή που έγινε μέλος της «κιτρινόμαυρης» οικογένειας ήταν το πρώτο όνομα στη μεταγραφική λίστα κάθε ομάδας και ο ερχομός του στη Νέα Φιλαδέλφεια έφερε ξεσηκωμό στις τάξεις των Ενωσιτών.

Στην πρώτη θητεία του (1994-1998) κατάφερε να κατακτήσει δύο Κύπελλα και ένα Σούπερ Καπ έχοντας σημειώσει 68 γκολ σε 153 συμμετοχές. Η απίστευτη τεχνική του με την μπάλα στα πόδια έκανε τους οπαδούς της ΑΕΚ να παραληρούν στην κερκίδα και τους αντίπαλους που θα βρίσκονταν μπροστά του να… «χαζεύουν».

Η συνέχεια όμως δεν ήταν αυτή που θα ονειρευόταν ο Χρήστος Κωστής. Το βράδυ της 23^ης Οκτώβρη του 1997 ήταν εφιαλτικό και για τον ίδιο αλλά και για την ομάδα. Η ΑΕΚ αντιμετώπιζε την Στούρμ Γκρατς για το Κύπελλο Κυπελλούχων, ο «Χρηστάρας», όπως των αποκαλούσαν οι περισσότεροι, βρέθηκε σε θέση βολής και στην προσπάθεια του να σκοράρει συγκρούστηκε με τον τερματοφύλακα των Αυστριακών, Κάζιμιερ Σίντορτσουκ. Αυτή ήταν και η αρχή του τέλους….

Η καριέρα που πήρε την κατιούσα

Ο Κωστής υπέστη κάταγμα κνήμης και περόνης, έμεινε εκτός γηπέδων για έξι μήνες, όμως δεν επέστρεψε ποτέ στα υψηλά του standards. Πήρε μεταγραφή στην Άντερλεχτ το 1998, παρέμεινε ενάμιση χρόνο στον πάγκο και επέστρεψε στην ΑΕΚ το 2000.

Έμεινε στο Δικέφαλο για τα επόμενα 5 χρόνια, κατέκτησε ακόμα ένα Κύπελλο Ελλάδας το 2002, όμως η μοίρα του επιφύλασσε ακόμα ένα χτύπημα, που ήταν και το τελειωτικό… Στις 19 Δεκέμβρη του 2002 η ΑΕΚ αντιμετωπίζει τον Απόλλων Αθηνών για το Κύπελλο και ο Κωστής σπάει το πόδι του στο ίδιο σημείο που είχε τραυματιστεί.

Ο επιθετικός της Ένωσης δεν κατάφερε να επανέλθει σε υψηλό επίπεδο ξανά, αγωνίστηκε ελάχιστα με την Αλκή Λάρνακας και τον Άγιαξ Κέιπ Τάουν και το 2006 κρέμασε τα παπούτσια, όμως δεν άφησε ποτέ μόνη της την ΑΕΚ.

Μέχρι και σήμερα στηρίζει την ομάδα με όλες του τις δυνάμεις, πλέον από τη θέση του Γενικού Αρχηγού ευρισκόμενος στην πρώτη γραμμή των μαχών και προσπαθώντας να προσφέρει σε ότι η ΑΕΚ τον χρειαστεί.