Κατίδης για… ξεπούλημα;

Μετά τη συνάντηση εκείνης της Τετάρτης (5/12) ανάμεσα στον ποδοσφαιριστή και στον προπονητή της ΑΕΚ Εβαλντ Λίνεν (παρουσία του προέδρου της ΠΑΕ Ανδρέα Δημητρέλου και του ατζέντη του 19χρονου παίκτη Θεόφιλου Καρασαββίδη), στον Τύπο διοχετεύτηκαν μόνο οι θετικές πτυχές των όσων ειπώθηκαν. Ωστόσο όταν μία συζήτηση έχει διάρκεια η οποία ξεπερνά τις 3,5 ώρες, εύλογα μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι και διαφωνίες προέκυψαν και διαφορετική προσέγγιση της κατάστασης υπήρξε.

Είναι βέβαιο ότι οι δύο πλευρές επέλεξαν να βάλουν νερό στο κρασί τους προκειμένου να συνεχίσουν την κοινή πορεία τους, άλλωστε στην παρούσα φάση καμία εκ των δύο δεν συνέφερε μία αρνητική εξέλιξη που θα οδηγούσε σε ένα πιθανό διαζύγιο.

Και τούτο διότι αφενός ο Κατίδης δεν έχει γίνει ακόμα απαραίτητος αγωνιστικά στην ΑΕΚ ώστε να προσελκύσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον άλλων ομάδων, αφετέρου η Ενωση δεν θέλει να δει ακόμα έναν ποδοσφαιριστή της να μετακομίζει σε κάποιον (βάσει ιστορίας και τίτλων) ανταγωνιστικό σύλλογο δίχως να πάρει ούτε ευρώ. Οι διοικητικοί χειρισμοί στις περιπτώσεις των Ραφίκ Τζιμπούρ και Κώστα Μανωλά σε συνδυασμό με τη ραγδαία βελτίωσή τους στον Ολυμπιακό αποτελούν αποτρεπτικά παραδείγματα..

Από την άλλη δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα δικαιώματα του Κατίδη ανήκουν κατά 60% σε γραφείο ατζέντηδων που εδρεύει στην Ελβετία και μόλις κατά 40% στην ΑΕΚ. Άρα η Ενωση δεν θα είναι εκείνη που θα έχει τον πρώτο λόγο όσον αφορά τον επόμενο σταθμό της καριέρας του ποδοσφαιριστή.

Αυτό που οι δύο πλευρές επιθυμούν πλέον (κι ας μην το εκφράζουν δημόσια) είναι η όσο το δυνατόν ομαλότερη συνύπαρξή τους, τουλάχιστον ως το ερχόμενο καλοκαίρι, ώστε αμφότερες να βγουν κερδισμένες από ενδεχόμενη πώληση του ποδοσφαιριστή σε ομάδα του εξωτερικού.

Εν ολίγοις, ο Κατίδης θέλει (και πρέπει) να παίζει και η ΑΕΚ επιθυμεί να τον αξιοποιήσει προκειμένου να κερδίσει από εκείνον ότι περισσότερο μπορεί. Αυτή είναι η πραγματικότητα βάσει των ισχυουσών διοικητικών και ιδιοκτησιακών συνθηκών στην Ενωση.