Στήσιμο… Άνω Ραχούλας!

Ας ξεκινήσουμε από τα basics γιατί έτσι το σκέφτηκε και ο Λίνεν. Από τη στιγμή που αναγνωρίζεις και αποδέχεσαι (με ηττοπαθή σκέψη κατ’ εμέ) ότι δεν μπορείς να νικήσεις έναν αγώνα, τότε προσπάθησε να μην τον χάσεις κιόλας.

Έτσι το είδε ο Γερμανός και κατέστρωσε ένα σχέδιο απόδρασης με το μικρότερο δυνατό κόστος: ας παίξουμε για να μην ρεζιλευτούμε κι αν δώσει και ο Θεός να «κλέψουμε» έναν βαθμό (αφού την περίπτωση νίκης την έχουμε ήδη αποκλείσει), θα έχουμε φτάσει στο διάστημα!

Εδώ που τα λέμε, μετά τους τραγικούς χειρισμούς των διοικούντων στο θέμα του προπονητή και τις 11 χαμένες ημέρες μέχρι να βρεθεί ο αντικαταστάτης του Βλάχου (κι ενώ ο Λίνεν ήταν από το πρώτο βράδυ διαθέσιμος!), ο Γερμανός δεν είχε τον απαιτούμενο χρόνο για να δουλέψει κάτι διαφορετικό ενώ παράλληλα προσπαθούσε να καταλάβει τι μπορούν και δεν μπορούν να κάνουν ο Φούντας, ο Κουρέλλας, ο Παπαδημητρίου, ο Γροντής, ο Νικολιάς, ο Τσίτας, ο Φέτσης, ο Β. Βλάχος, ο Αρκούδας, ο Νικολιάς, ο Σταματής κ.ο.κ.

Από την άλλη όμως, εύχομαι και ελπίζω ότι στην πορεία θα αναζητήσει κάτι διαφορετικό από το να στήνει ένα πούλμαν έξω από την εστία του Αραμπατζή λες και απέναντί του έχει την Μπαρτσελόνα. Σύμφωνοι, ο ΠΑΟΚ είναι αυτή τη στιγμή ανώτερος και περισσότερο ποιοτικός, όμως η ΑΕΚ δεν είναι ούτε Πανιώνιος (που μακάρι να του έμοιαζε εφέτος), ούτε Καπανδρίτι και ασφαλώς δεν είχε απέναντί κάποια υπερομάδα για να παρουσιάζει τέτοιο αγωνιστικό σύμπλεγμα.

Κι επιπροσθέτως, εδώ που έχει οδηγηθεί βαθμολογικά, για να πάρει βαθμούς και να σωθεί θα πρέπει να παίξει και λίγο μπάλα, να ψάξει το γκολ. Με ηρωικές ήττες όχι απλώς δεν θα παραμείνει στην κατηγορία, αλλά θα πέσει στη β’ με 20 βαθμούς διαφορά από τη δεύτερη ομάδα που θα πάρει τον ίδιο δρόμο.

Στις επόμενες επτά ημέρες λοιπόν…

… ο Λίνεν καλείται να αλλάξει σκεπτικό και φιλοσοφία διότι αν υπάρχει ένα παιχνίδι από αυτά που έπονται και για το οποίο η ΑΕΚ μπορεί να λέει ότι έχει ελπίδες να πετύχει την πρώτη νίκη της στο πρωτάθλημα, είναι αυτό απέναντι στον Πλατανιά. Και πραγματικά δεν βλέπω πως μπορεί να το κάνει αυτό με 11 ποδοσφαιριστές πίσω από τη μπάλα, στημένους στο μισό γήπεδο να περιμένουν τον αντίπαλο, να διώχνουν τη μπάλα στο γάμο του καραγκιόζη και να τρέχουν αφιονισμένοι από εδώ και από εκεί για να κλείσουν χώρους.

Διαφωνώ κάθετα με εκείνους που λένε και υποστηρίζουν ότι αυτή η ομάδα δεν έχει καθόλου δυνατότητες. Δεν ισχύει αυτό. Ομολογουμένως έχει τρομερά κενά καθώς η διοίκηση επέτρεψε μία τυχαία και δίχως λογική μεταγραφική κατάσταση, όμως οι ποδοσφαιριστές της δεν είναι και για πέταμα. Αν μάλιστα ανατρέξει κανείς στο πως ήρθαν οι ισοπαλίες με Άρη και Κέρκυρα και τον τρόπο που η ομάδα ηττήθηκε από τον Αστέρα Τρίπολης, θα θυμηθεί ότι δεν ήταν κακή αμυντικά, αλλά άτυχη καθώς ο αντίπαλος στην πρώτη επίσκεψη στο τέρμα της σημείωνε γκολ, Και ταυτόχρονα ανήμπορη επιθετικά καθώς δεν είναι ψέμα ότι λείπει το εύκολο γκολ.

Ο ίδιος Λίνεν, στις πρώτες δηλώσεις του, είχε παραδεχθεί ότι η ΑΕΚ δεν αντιμετωπίζει ιδιαίτερο πρόβλημα στην αμυντική λειτουργία της και ότι αυτό που προέχει είναι το πως θα μηχανευτεί τρόπους για να την οδηγήσει με μεγαλύτερη συνέπεια στο γκολ. Μολαταύτα απέναντι στον ΠΑΟΚ επέλεξε να παρουσιάσει μία ομάδα που σε έκανε να την λυπάσαι, επέλεξε μία αγωνιστική φιλοσοφία που κάποιους μας έκανε να ντρεπόμαστε κι ας του αναγνωρίζουμε ότι φοβήθηκε τα χειρότερα. Το ίδιο δε περιμένω ότι θα πράξει και στα ματς που ακολουθούν εκείνου με τον Πλατανιά, δηλαδή απέναντι στον Παναθηναϊκό και στον Ολυμπιακό.

Το ζητούμενο είναι ωστόσο, αυτό το απογοητευτικό «4-6-0» που εξ ανάγκης εφαρμόζει ο Λίνεν, να μην παγιωθεί ως τρόπος σκέψης και δράσης στα μυαλά των ποδοσφαιριστών της ομάδας. Διότι η τακτική που θα αποτρέψει το να ρεζιλευτείς από τον ΠΑΟΚ, τον ΠΑΟ και τον ΟΣΦΠ δεν συνεπάγεται ότι θα είναι και αυτή που θα σε βγάλει από τη δύσκολη θέση απέναντι στον Πλατανιά και στη Βέροια. Εκεί χρειάζονται νίκες απαιτούνται γκολ…