“Πάει, την χάνουμε την κατηγορία”

 Λένε ότι είναι καλύτερα να γράφεις με καθαρό μυαλό, το πρωί, μόλις ξυπνάς… Έχοντας αφήσει πίσω σου απογευματινούς θυμούς και απογοητεύσεις, αυτό το δαιδαλώδες σύμπλεγμα αποριών και κατάδειξης ευθυνών. Κι όμως, σήμερα το πρωί, Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012 και ώρα 9.41 π.μ., το… καθαρό μυαλό μου με οδηγεί σε ακόμα πιο “μαύρες” σκέψεις. Είχαν προηγηθεί και οι βραδινές συζητήσεις με 2-3 παιδιά της ομάδας, οι οποίες με καταρράκωσαν ακόμα περισσότερο.

“Βαγγέλη αν κάποιοι δεν βάλουν επιτέλους μυαλό μέσα στο κεφάλι τους και δεν καταλάβουν που βρίσκονται, πάει φίλε, την χάνουμε την κατηγορία… Η κατάσταση οδηγείται προς το μη αναστρέψιμο“… Μετά άκουσα αυτή την “ψυχάρα” τον Παυλή, _ ποδοσφαιριστή που για την ΑΕΚ (για όσους γνωρίζουν και ξέρουν) δίνει τέτοια μάχη που θα μπορούσε να είναι βλαπτική για τον ίδιο _ να καλεί όσους δεν μπορούν, να βγάλουν τη φανέλα και να κάνουν καμία άλλη δουλειά. Ψυχοπλακώθηκα ακόμα περισσότερο. Εκεί έφτασε τη ΑΕΚ; Τόσο χαμηλά πια;

Κι όμως, όσο κι αν θέλω να κατανοήσω τον θυμό των παλαιότερων για την κατάντια, τα νεύρα τους και τον προβληματισμό τους για το σύνθημα “εκεί, εκεί στη Β’ Εθνική” το οποίο πλέον θα συνοδεύει την ΑΕΚ σε κάθε εκτός έδρας περιπλάνησή της (κι αυτό είναι το πλέον δύσκολο για να το χωνέψουμε όλοι μας…), δεν μπορώ να μην δικαιολογήσω σε κάποιο βαθμό αυτά τα παιδιά.

Ακόμα και η έλλειψη σεβασμού που σε μερικούς ξεχειλίζει (και το γνωρίζει καλά εκείνος ο πιτσιρικάς της ΑΕΚ που έβρισε τον Μπάρκογλου, ποδοσφαιριστή με πολυετή θητεία στο ελληνικό ποδόσφαιρο και αποδεδειγμένο ήθος) είναι σημείο των καιρών. Βρίσκουν και τα κάνουν…

Και σε αυτή την περίπτωση…

… το ψάρι το πιάνεις από το κεφάλι κι από εκεί διαπιστώνεις αν έχει χαλάσει. Δυστυχώς όσα συνέβησαν μέσα σε διάστημα 8 ημερών δεν δικαιώνουν κανέναν εκ της νυν διοικήσεων κι ας επιμένουν μέλη της ότι η ΑΕΚ χρειαζόταν ένα “ηλεκτροσόκ”. Τελικά αυτές οι δίχως καμία λογική, συνέπεια και σχέδιο ενέργειες και αποφάσεις, όχι μόνο ηλεκτροσόκ δεν προκάλεσαν, αλλά επέφεραν την απόγνωση στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς σοφός για να το καταλάβει, αρκεί να σταθεί στις δηλώσεις των ποδοσφαιριστών τις τελευταίες ημέρες και να δώσει βάση δίχως να στρουθοκαμηλίζει.

“Το μόνο που ακούσαμε από επίσημα χείλη αυτή την εβδομάδα ήταν ότι μας πιστεύουν και ότι πρέπει να νικήσουμε το Σάββατο. Έτσι, χωρίς κανένα σχέδιο, χωρίς καν προπονητή… Κάνουν πράγματα δίχως λογική και από την άλλη ρίχνουν το μπαλάκι σε εμάς τους ποδοσφαιριστές. Οταν όμως τα πράγματα πηγαίνουν στραβά εμείς τα ακούμε, εμείς δεν μπορούμε να βγούμε από τα σπίτια μας” είπε στο Sport24.gr βασικός παίκτης της ομάδας. Και μετά μιλάμε για ενότητα, αυτήν που όπως είπε ο Κοντοές στα μέλη της διοίκησης “τη διαλύσατε μέσα σε ένα βράδυ”.

Τραγικές καταστάσεις ομολογουμένως. Όλα στον αέρα, όλα στο έλεος του Θεού. Σύμφωνοι, ο Ανδρέας Δημητρέλος έχει δώσει αγώνα πραγματικό (και από όλους αναγνωρισμένο) προκειμένου να διαφυλάξει τα συμφέροντα της ΑΕΚ σε Εφορία και Δημόσιο, ωστόσο ο καθείς στο είδος του. Οι ποδοσφαιρικές αποφάσεις του (σε συνεργασία με τους ανθρώπους που εμπιστεύεται) δεν συνάδουν με τη λογική και το κακό είχε ξεκινήσει από το καλοκαίρι, όταν απομακρύνθηκε ο Κωστένογλου.

Φτάσαμε Οκτώβριο και από όλους τους (πραγματικούς) ποδοσφαιράνθρωπους που είχε η ομάδα δεν έμεινε κανείς πίσω. Αν αυτό συνιστά υγιές πλάνο ώστε να λαμβάνουν αποφάσεις μέλη του ΔΣ. που γνωρίζουν από μπάλα όσα ο Θωμάς Μαύρος από μπάσκετ ή (οποιοδήποτε άλλο άθλημα), τότε εγώ πηγαίνω πάσο…

Υ.Γ. Οι καλές σχέσεις και (τρόπον τινά) συνεργασίες δεν πρέπει να τυφλώνουν την κρίση ενός δημοσιογράφου. Αυτό ως υπενθύμιση σε όσους θεωρούν ότι έχουν το αλάθητο. Στόχος πρέπει να είναι καταγραφή της αλήθειας και μόνον αυτής. Ασφαλώς συζητήσιμα είναι και τα δικά μας λάθη, ουδέποτε υπαινιχθήκαμε ότι τα ξέρουμε όλα ή τα κάνουμε όλα σωστά…