Ο Ντέμης στα κιτρινόμαυρα (vid+pics)

Σαν σήμερα (20/6) το 1996 η ΑΕΚ απέκτησε τον Ντέμη Νικολαϊδη, με καθυστέρηση ενός χρόνου. Ένας παίκτης που έμελλε να σημαδέψει την ιστορία του συλλόγου, τόσο αγωνιστικά όσο και διοικητικά.

Ξεκινώντας την καριέρα του από τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης, κατάφερε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, να εντυπωσιάσει με τις εμφανίσεις καταγράφοντας 19 συμμετοχές και 14 γκολ.

Έτσι, κέρδισε με το σπαθί του την μεταγραφή στον Απόλλων Σμύρνης (Αθηνών τότε) και να γίνει γρήγορα σημαντικό γρανάζι της ομάδας, πετυχαίνοντας την πρώτη χρονιά 17 γκολ και τερματίζοντας στην 4^η θέση με την ομάδα.

Το καλοκαίρι του 1995, η ΑΕΚ ενδιαφέρεται για την απόκτηση του παίκτη, με τον ίδιο να δηλώνει ξεκάθαρα την απόφασή του να μεταγραφεί στην Ένωση, την ομάδα που αγαπούσε. Οι απαιτήσεις όμως του παίκτη χαρακτηρίστηκαν υψηλές από τους κιτρινόμαυρους και έτσι δεν προχώρησε.

Όμως το μέλλον του ήταν «κιτρινόμαυρο» κάτι που φάνηκε τον αμέσως επόμενο χρόνο. Ενώ η διοίκηση της Ελαφράς Ταξιαρχίας είχε συμφωνήσει σε όλα με τον Ολυμπιακό και ασκούσε πίεση στον Έλληνα επιθετικό να υπογράψει στους Πειραιώτες, εκείνος αρνούνταν καταφατικά.

Ήταν τέτοια η επιμονή του να παίξει με τον δικέφαλο στο στήθος όπου απέρριπτε οποιαδήποτε άλλη πρόταση, σχολιάζοντας μάλιστα  «έπρεπε να σκοράρω έναντι της ΑΕΚ για να τους κάνω να με πάρουν», υπογράφοντας τελικά στην ΑΕΚ. Εκεί όπου κατάφερε να αγαπηθεί από την εξέδρα όσο λίγοι ποδοσφαιριστές στην ιστορία του συλλόγου.

Με 270 εμφανίσεις, 177 γκολ και 41 χαμένες ευκαιρίες (δοκάρια-πέναλτι) θα μπορούσε να πει κανείς πως ανταγωνιζόταν μεγάλους παίκτες των κορυφαίων ευρωπαϊκών ομάδων. Έγινε η σημαία της ομάδας για όσα χρόνια αγωνίστηκε και να χαρακτηριστεί ως «ένας από εμάς» από τους φίλους της ΑΕΚ.

Πολλά γκολ ήταν άκρως εντυπωσιακά και μένουν χαραγμένα στις μνήμες των ΑΕΚτζήδων, όμως το μεγαλύτερο γκολ ήταν εκείνο με τον Ιωνικό, στον τελικό Κυπέλλου το 2002, το οποίο δεν μέτρησε.

Σκοράροντας με το χέρι και ενώ ο διαιτητής δεν το πρόσεξε, βραβεύτηκε με το βραβείο Fair Play από την FIFA, καθώς παραδέχθηκε επί τόπου την παράβαση. Μία κίνηση που σημάδεψε την καριέρα του και κατάφερε να κερδίσει τον σεβασμό όλων.

Το 2003 αποφάσισε να κάνει το αμέσως επόμενο βήμα στην καριέρα του και να αγωνισθεί στο εξωτερικό, για λογαριασμό της Ατλέτικο Μαδρίτης. Μαζί με τον (νεαρό τότε) Φερνάντο Τόρες, δημιουργούσαν ένα «φονικό δίδυμο», όπως χαρακτηριστικά έλεγαν Ισπανοί δημοσιογράφοι.

Το 2004 ανέλαβε την προεδρία της ομάδας που αγάπησε και αγαπήθηκε, με σκοπό να την δώσει «ανάσα», διότι ο κίνδυνος υποβιβασμού λόγω χρεών ήταν ορατός. Ένας από τους πιο αγαπητούς παίκτες της κερκίδας, δεν κατάφερε να εμπνεύσει τα ίδια θετικά συναισθήματα όντας πρόεδρος από μερίδα φίλων της ΑΕΚ, προκαλώντας αμφιθυμικά συναισθήματα.

Ως ποδοσφαιριστής κατέκτησε 3 Κύπελλα Ελλάδος με τα κιτρινόμαυρα (1997, 2000, 2002) και ένα Σούπερ Κάπ (1996), ενώ σε εθνικό επίπεδο κατέκτησε το EURO 2004, το μεγαλύτερο επίτευγμα του ελληνικού ποδοσφαίρου στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.

Σε ατομικό επίπεδο, πέρα από το διεθνές βραβείο Fair Play, έχει αναδειχθεί 3 φορές καλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής (1995,1997,1998,2002), ενώ έχει αναδειχθεί και πρώτος σκορερ το 1999.

Αφιέρωμα στον κιτρινόμαυρο Ντέμη Νικολαΐδη:

Τα δέκα καλύτερα γκολ του Ντέμαρου:

Άλλα σημαντικά γεγονότα (20/6):

1997: Η ΠΑΕ ΑΕΚ απέκτησε τον Ισλανδό ποδοσφαιριστή Arnar Gretarsson για 3 χρόνια.