Στην πρώτη «στραβή», θυμήσου…

Θυμήσου την Κυριακή 24 Σεπτέμβρη που αγκάλιαζες όποιον έβρισκες μπροστά σου και την επόμενη… τη Δευτέρα, που βγήκες περήφανος από το σπίτι σου και μόνο από την έκφραση του προσώπου σου καταλάβαινε όποιος σε έβλεπε τι ομάδα ήσουν. Στην πρώτη στραβή, σκέψου πριν βγάλεις χολή. Γράφει στον #Psyxiatro η Πένυ Μακρή.

Τα πανηγύρια κοπάζουν σιγά σιγά, το πρωτάθλημα έχει δρόμο και δεν είναι καθόλου εύκολος. Η ΑΕΚ που θέλει να πρωταγωνιστήσει τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη δεν έχει περιθώρια να εφησυχάσει από μια τεράστια, κατά τα άλλα, νίκη, κόντρα σε μια ομάδα που έχει «αρρωστήσει» το ελληνικό πρωτάθλημα την τελευταία 20ετία.

Η ΑΕΚ αποδεικνύει καθημερινά ότι το καλοκαίρι «χτίστηκε» για την κορυφή και πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι, ο όρος «οικογένεια» περικλείεται σε έναν χώρο, αυτόν των αποδυτηρίων, εκεί όπου στόχος όλων είναι η επιστροφή στη Νέα Φιλαδέλφεια να γίνει από την πρώτη θέση στην Ελλάδα και να συνδυαστεί με μια καλή πορεία στην Ευρώπη.

Η ομάδα έχει αποβάλει από καιρό την ταμπέλα «looser» και έχει μεταλλαχθεί σε «μαχήτρια» που δεν τα παρατά ποτέ. Φάνηκε στο ντέρμπι κόντρα στον Ολυμπιακό και στην μεγάλη ανατροπή που πέτυχε, η οποία για να πραγματοποιηθεί χρειάστηκε τεράστια balls και φοβερά αποθέματα ψυχικής δύναμης.

Τα χαρακτηριστικά αυτά δεν αλλάζουν. Είτε τα έχει εξ’ αρχής ένα σύνολο, είτε δεν τα έχει. Όταν όμως μιλάμε για μια ομάδα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε ένα σύνολο ανθρώπων, όχι Θεών, ούτε ρομπότ.

Για εμάς η ΑΕΚ είναι πάντα πρώτη…

Η ΑΕΚ έχει μπροστά της ένα δύσκολο πρόγραμμα με συνεχόμενα ματς σε Ελλάδα και Ευρώπη και θα κάνει ότι περνά από το χέρι της για να συνεχίσει την πορεία της από την κορυφή του πρωταθλήματος, αλλά και για να προχωρήσει στους ομίλους του Europa.

Με την ίδια θέληση και την ίδια μαχητικότητα όπως αυτή που έδειξε την περασμένη Κυριακή (24/9). Και όπως κάνει από την αρχή των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων της. Άπαντες ευελπιστούμε ότι η «στραβή» δεν θα γίνει, τουλάχιστον όχι σύντομα…

Αν όμως συμβεί, κανείς δεν θα πρέπει να ισοπεδώσει για ακόμα μια φορά την τεράστια προσπάθεια που γίνεται από το καλοκαίρι. Εκείνοι που μέχρι σήμερα είναι «ήρωες» ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να υποβαθμιστούν σε «παλτά» και όλα αυτά τα κοσμητικά επίθετα που δεν τιμούν κανέναν.

Άλλωστε, είναι νωπή ακόμα μνήμη για τις επιλογές τύπου Λάζαρου, για τον οποίο οι «προπονηταράδες» είχαν τη χειρότερη άποψη και πλέον αναγκάζονται να καταπιούν τη γλώσσα του. Ή για το «παλτό» τον Μάνταλο που αποδεδειγμένα η ζωή στην ομάδα χωρίς αυτόν είναι χωρίς δημιουργικότητα και φαντασία.

Τα παραδείγματα είναι πολλά στην ΑΕΚ, στην οποία η «ανθρωποφαγία» είναι συνήθεια, όπως και το αντίθετο, η «ειδωλολατρεία». Γι΄αυτό όταν θα έρθει η δύσκολη στιγμή (να μην έρθει ποτέ), θυμήσου εκείνο το βράδυ που δεν κοιμήθηκες για να ξαναδείς από την αρχή τον αγώνα, να αποτυπώσεις καλά στη μνήμη σου τη φαουλάρα του Λάζαρου, για να τραγουδήσεις ξανά τα συνθήματα που σου έκλεισαν τη φωνή στο γήπεδο, για να χαζέψεις με την ησυχία σου την απίστευτη ατμόσφαιρα.