ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΒΛΕΠΩ, ΝΑ ΓΟΥΣΤΑΡΩ

Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει στους PSYXIATROUS για τη νέα μετάγγιση ελληνικού αίματος, τη χρονιά του Γαλανόπουλου και την απαραίτητη εμπιστοσύνη στο εγχώριο στοιχείο. Μαζί με πολλά υστερόγραφα.

Επί προσωπικού μιλώντας, με χάλασε η φυγή του Κολοβέτσιου. Ποδοσφαιριστής σε άκρως ικανοποιητικό επίπεδο, εξαιρετικός χαρακτήρας στα αποδυτήρια, παίκτης που έδινε ότι είχε για το σύνολο. Και Έλληνας. Δεν είναι κόλλημα, αλλά βλέπω καραβιές μετρίων ξένων κεντρικών αμυντικών να εναλλάσσονται εδώ κι εκεί, με απορία.

Σύμφωνοι, η ΑΕΚ δεν συγκαταλέγεται σε αυτές τις ομάδες που έχουν λαθέψει με τα στόπερ της, τουναντίον το δίδυμο Τσιγκρίνσκι – Βράνιες είναι ευλογία (αρκεί ο Οκυρανός να παραμείνει υγιής μέσα στη σεζόν), όμως όπως και να το κάνουμε, ο Κολοβέτσιος δεν υπολείπεται σε κάτι του Ντα Κόστα ή του Βαρέλα, του Μποτία ή του Κρέσπο και του Κουτρουμπή. Εξαιρώ μόνο τον Μολέντο. Κλείνω το κεφάλαιο, άλλωστε ήταν πρωτίστως δική του  επιλογή το να φύγει, συνεχίζω όμως ελληνικά.

Μια υποθετική ενδεκάδα, την οποία σίγουρα δεν θα δούμε στον αγωνιστικό χώρο σε επίσημο ματς, όμως έχει τη σημασία της καθώς καταδεικνύει το εύρος της ελληνικής μαγιάς στην ομάδα, θα μπορούσαν να αποτελέσουν οι Ανέστης (ή Μπάρκας ή Τσιντώτας),  Μπακάκης, Γιαννούτσος, Λαμπρόπουλος, Τζανετόπουλος, Γαλανόπουλος, Μάνταλος, Χριστοδουλόπουλος, Κλωναρίδης (ή Μεληκιώτης), Μπακασέτας, Γιακουμάκης. Ταλέντο, νιάτα και εμπειρία συνδυάζονται.

Δεκατέσσερις είναι οι προαναφερθέντες, οι περισσότεροι μέλη του βασικού κορμού των 20-22 παικτών που πάντοτε παίζουν περισσότερο σε μια ομάδα. Ασφαλώς και η ποιότητα των ξένων πρέπει να δημιουργεί τη διαφορά, αλλά θα θυμίσω επίσης ότι στα ματς των πλέι οφς, ο Χιμένεθ εμπιστεύτηκε περισσότερο τους γηγενείς και εκείνοι έφεραν εις πέρας την αποστολή.

Τους χρειάζεσαι τους Έλληνες, όπως και να το κάνουμε. Να έχουν ρόλο, να εξελίσσονται αγωνιστικά, να αποκτούν αυτοπεποίθηση, να φτιάχνουν χαρακτήρα για να κρατούν τα αποδυτήρια. Είναι αυτοί που στα δύσκολα και απαιτητικά που θα έλθουν, θα κληθούν να συσπειρώσουν και να βάλουν στο κλίμα και τους ξένους. Τους θέλεις διότι η ιστορία έχει καταγράψει ότι δίχως αυτούς ενεργούς και πρωταγωνιστές, τίτλοι δεν έρχονται.

Όχι με το ζόρι βέβαια, μόνον εφόσον αξίζουν, αλλά με καθαρές ευκαιρίες και στις σωστές θέσεις. Δεν ήταν τόσο καλός ο Γκάλο πέρυσι για να μην παίζει περισσότερο ο Μπακάκης. Όχι άλλο Μπακασέτα στις πτέρυγες, το παλικάρι αδικείται. Ούτε τον Μάνταλο αριστερά, μόνο στον άξονα πρέπει να παίζει. Να αγωνίζεται ακόμα πιο πολύ ο Γαλανόπουλος, αυτή πρέπει να είναι η χρονιά του. Να μη χαντακωθεί ο Γιακουμάκης, ήταν πέρυσι ο πρώτος έλληνας σκόρερ της Λίγκας χωρίς να εκτελέσει πέναλτι.

Να δουλευτεί σωστά ο Τζανετόπουλος, έχει ατόφιο ταλέντο. Να βγάλει ότι καλύτερο έχει ο Κλωναρίδης που είναι παίκτης ψυχολογίας. Να παίξει ο Γιαννούτσος από τη στιγμή που ο Μανόλο τον πιστεύει. Να δούμε περισσότερη βελτίωση στο νο.1. Όλα είναι θέμα διαχείρισης και δουλειάς. Διότι το ταλέντο υπάρχει και οι Έλληνες θα στο ανταποδώσουν εφόσον εισπράξουν εμπιστοσύνη.

ΥΓ. Πέντε στόπερ βρίσκονται στην τελική μεταγραφική λίστα. Ο Ξαντάο (και όχι Σαντάο) είναι ένας από αυτούς, όμως υπάρχουν υψηλότεροι στόχοι. Διακαής πόθος παραμένει ο Καμπρέρα.

ΥΓ1. Δεν φοβίζουν οι πολλαπλές μηνύσεις του Λιόντου. Και η ΑΕΚ θα απαντήσει αναλόγως. Έρχονται νομικές αντιδράσεις. Στο ΥΠΕΝ δεν πρέπει να φοβούνται όσοι οφείλουν να βάλουν τις απαραίτητες τζίφρες. Αυτές είναι τακτικές απαρχαιωμένες.

ΥΓ2. Τον Κατράνη «ζαχάρωνε» η Ένωση για το εναλλακτική στο αριστερό άκρο της άμυνάς της. Ο Χιμένεθ απεφάνθη ότι ο Γιαννούτσος δεν έχει να ζηλέψει κάτι σε ταλέντο από τον πιτσιρικά του Ατρόμητου.

ΥΓ3. Τα περί Λέτο είναι κωμικά… Δηλαδή θα έφερνε η Ένωση τον Αργεντινό στα γραφεία της για τελικές συζητήσεις και δεν θα έκλεινε την ίδια στιγμή, ένας παίκτης για τον οποίο λέγεται ότι σκέφτεται ακόμα και να κόψει τη μπάλα. Αφήστε που δεν θα έδινε ποτέ σημασία σε ποδοσφαιριστή που έφτυσε τον αρχηγό της ομάδας.

ΥΓ4. Εξτρέμ που να «πατάει», να σουτάρει, να πασάρει, να δημιουργεί με το αριστερό πόδι θέλει ο Μανόλο. Αλλά το χατίρι με τον Ρομέρο δεν λένε να του το κάνουν.

ΥΓ5. Ιδανικό είναι το σενάριο επιστροφής του Ντίντακ με την ουρά στα σκέλια και κάνοντας μετάνοιες. Και όχι απίθανο.

ΥΓ6. Στις πρώτες δέκα ημέρες της προετοιμασίας, ο Χιμένεθ θα έχει διαπιστώσει αν ο Αλμέιδα έχει τη θέληση να θυμίσει κάτι από τον παλιό καλό εαυτό του. Αν όχι, θα του ξεκαθαρίσει ότι δεν τον υπολογίζει. Να δούμε και στα πόσα κιλά θα εμφανιστεί…