Ώρα να πεις «αντίο» Γιούρι

Το ταξίδι ήταν πανηγυρικό, ο κόσμος ήταν έτοιμος να δώσει και την ψυχή του για τη Βασίλισσα, όμως η ομάδα δεν ήταν έτοιμη να ανταποκριθεί και το κυριότερο δεν ήταν ο προπονητής της.

Επέλεξα να καθίσω στην κερκίδα να δω το ματς. Ήταν από τις φορές που θεωρώ ότι η παρουσία εκεί είναι πιο απαραίτητη από ότι να είμαι απέναντι και να μεταδίδω, χωρίς να έχω άποψη για το τι συμβαίνει στο επίκεντρο και φυσικά χωρίς να στηρίζω έμπρακτα την ομάδα.

Και αυτά που είδα με απογοήτευσαν. Για ακόμα μια φορά ντράπηκα, όπως τότε στο ΣΕΦ… Μάλλον περισσότερο. Ντράπηκα για τη συμπεριφορά του, για την επιλογή του να παρατήσει την ομάδα παριστάνοντας τον ήρωα, ντράπηκα για λογαριασμό του σε όλους εκείνους που ταξίδεψαν, ξόδεψαν τόσα χρήματα για να βρεθούν δίπλα του και εκείνος επέλεξε να την… κάνει την πιο κρίσιμη στιγμή.

Δεν θα αναφερθώ στο αγωνιστικό κομμάτι. Ίσως να μην κερδίζαμε, όμως δεν μου έδωσε την επιλογή να παλέψω. Δεν είναι το -10 στο -17 (πόντοι), είναι η ψυχολογία από τα χαμηλά στα τάρταρα. Είναι η στιγμή που αντί να «χτυπήσεις»  τον εγωισμό των παικτών σου αποφασίζεις να το παίξεις «ήρωας» για τις αδικίες των διαιτητών και σε όσους… περάσει. Δεν σέβεσαι όμως αυτούς που έχεις επιλέξει και βρίσκονται στον πάγκο της ομάδας σου και περιμένουν από εσένα τη σπίθα για να την κάνουν φωτιά. Δεν σέβεσαι τους πάνω από 500 που κρέμονται από σένα για να μπορέσουν να φωνάξουν πιο δυνατά και να γυρίσουν μαζί σου ματς.

Σε μία πόλη που σε αντιμετώπισαν σαν «τρομοκράτη», διότι έτσι μας αντιμετώπισαν στο Stade Luis II και που σταθήκαμε Κύριοι με το «Κ» κεφαλαίο ο αψυχολόγητος Ζντόβτς θέλησε να ρίξει λάδι στη φωτιά και να πάρει μαζί του και τα νεύρα των υπολοίπων, ξεσηκώνοντας τον κόσμο, ο οποίος προς τιμήν του προστάτευσε την ομάδα και οι ψυχραιμότεροι μπήκαν μπροστά για να αποφευχθούν τα χειρότερα. Όλα αυτά, με τον Ζντόβτς να πρωτοστατεί στη μανούρα.

Καμία Πίστη

Ο Γιούρι κατάλαβε από την αρχή ότι το καράβι βούλιαζε… Μας το έδωσε να το καταλάβουμε κι εμεις. Φαινόταν από τις αντιδράσεις του στον πάγκο. Δεν θυμάμαι σε ένα τάιμ άουτ να τον είδα να φωνάζει στους παίκτες του. Να τους ξυπνά, να τους νευριάζει, έστω κάτι βρε αδερφέ για να χτυπήσει τον εγωισμό τους. Παρά κοίταγε τον πίνακα 1μιση λεπτό από το 1 που διαρκεί το τάιμ άουτ. Σαν να μην ήξερε τι να τους πει…

Αντίθετα, ο Σωτήρης Μανωλόπουλος προσπάθησε να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Ένας κόουτς που έχει κερδίσει τον σεβασμό όλων και που από την περασμένη σεζόν κέρδισε την εμπιστοσύνη του κόσμου, ο οποίος ζητούσε από τον Μάκη Αγγελόπουλο να τον κρατήσει στην πρώτη γραμμή και να μην φέρει νέο προπονητή.

Οι φωνές του ακουγόντουσαν πιο δυνατά από τα μακρόστενα μπαλόνια που χτυπούσαν ασταμάτητα οι Μονεγάσκοι. «Πιστέψτε το» τους φώναξε και ήταν πρώτη του κουβέντα, πριν ξεκινήσει να μοιράζει οδηγίες. Αυτός ναι το ήθελε περισσότερο από τον Ζντόβτς. Δεν τα παράτησε μέχρι το τέλος. Έμεινε εκεί που ο άλλος δεν μπορούσε να σταθεί.

Μια ακόμα αποτυχημένη χρονιά έχει τελειώσει, με μοναδικό στόχο πλέον τα πλέι οφ και το πλασάρισμα στην υψηλότερη θέση. Κόντρα σε μεγαθήρια. Μια χρονιά στην οποία ο Ζντόβτς δεν κατάφερε ποτέ να πρωταγωνιστήσει εντός παρκέ, παρά σε κάθε ευκαιρία γινόταν περίγελος σε Ελλάδα και Ευρώπη. Μια χρονιά που στα κρίσιμα στάθηκε λίγος στον πάγκο, στις επιλογές του στο ρόστερ και πρωτοστάτησε στις εμμονές του.

Όλα αυτά με τον Μάκη Αγγελόπουλο από πίσω να στηρίζει σε κάθε βήμα, χωρίς όμως να έχει τους κατάλληλους ανθρώπους να τον συμβουλεύσουν για τη συνέχεια. Έχει ευθύνη και εκείνος, αλλά ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να του καταλογίσει το γεγονός ότι δίνει χρήματα για να φτάσει την ΑΕΚ ψηλά. Για να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα και να δει την ομάδα στην ελίτ των συλλόγων. Κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει ότι δεν προσπαθεί. Είναι μόνος του, αυτό αποδείχθηκε.

ΥΓ Αν θες να προστατεύσεις την ομάδα πάρτη και φύγε, αλλιώς μείνε, πάλεψε αγωνιστικά και στο τέλος κάνε ότι νομίζεις με τους διαιτητές.

ΥΓ1 Ότι καλύτερο έχει η ΑΕΚ είναι ο κόσμος της.

ΥΓ2 Στο ΟΑΚΑ τους υποδεχόμαστε όλους με σεβασμό, η φιλοξενία μας είναι άψογη και όπου πάμε αντιμετωπίζουμε προβλήματα χωρίς να έχουμε δώσει ούτε ένα πάτημα. Προστατεύστε την ομάδα και εκτός παρκέ. Δεν μπορεί να παίρνουν το μπιμπερό μωρού παιδιού και να μένουν όλα ασχολίαστα.

ΥΓ3 Εμείς θα είμαστε πάντα εκεί. Όπως και τη Δευτέρα.