Ο Φούλης είναι πάλι εδώ!

Και ποιος ΑΕΚτζής δε χάρηκε, όταν άκουσε/διάβασε ότι ο Νίκος Γεωργέας, ο Φούλης, ενδέχεται να επιστρέψει στο σπίτι του; Ήρθε απ’ την Καλαμάτα το καλοκαίρι του 2000. Άραγε φανταζόταν κανείς πόσο θα δενόταν με κάθε οπαδό της ΑΕΚ; Μάλλον όχι… 267 εμφανίσεις με το Δικέφαλο στο στήθος. Ωω θεέ μου τι νούμερο! Κι όσο θυμάμαι τα 2 γκολ που πέτυχε τα 12 χρόνια στην ΑΕΚ, ένα χαμόγελο ευχαρίστησης δημιουργείται στο πρόσωπό μου. Θυμάμαι εκείνο το απόγευμα που έβαλε το πρώτο του γκολ. Ήταν 23 Δεκέμβρη του ’10.

Ήμουν με φίλους για καφέ. Οι άλλοι δηλαδή… Εγώ καθηλωμένος στην οθόνη της καφετέριας να βλέπω Λάρισα-ΑΕΚ για το κύπελλο. Κι όταν στο ΄53 ο Γεωργέας σκοράρει πρέπει να ‘μουνα ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος επί γης! Θυμάμαι επίσης κάθε καλοκαίρι ανεξαρτήτως προπονητή ο Γεωργέας να ξεκινά τη σεζόν ως ρεζέρβα. Κι όμως πάντα κατάφερνε μέχρι το τέλος της σεζόν να χει γίνει βασικός κι αναντικατάστατος.

Γιατί είναι ένας παίχτης ομολογουμένως χωρίς τεχνική ή δύναμη έχει όμως κάτι που πολύ λίγοι διαθέτουν: Έχει ψυχή και αίμα κιτρινόμαυρο! Και δυστυχώς παρά την προσφορά του αυτά τα 12 χρόνια, το καλοκαίρι του 2012 γίνεται ένα λάθος που πιστεύω ήταν ένας απ’ τους παράγοντες που οδήγησαν την ΑΕΚ στον υποβιβασμό. Αποφασίζεται ο Γεωργέας να μην ανανεώσει και φεύγει για τη Βέροια.

Κι όμως είν’ ακόμα εδώ! Τώρα που ΑΕΚ περνάει τη μεγαλύτερη κρίση της ιστορίας της ο Φούλης φαίνεται να είναι κοντά στη μεγάλη επιστροφή, παρότι η ΑΕΚ θα ‘ναι στη Γ’ εθνική. Αν τελικά τα όσα γράφονται γίνουν πράξη, ο Νίκος, ο άνθρωπος που αγαπήθηκε όσο λίγοι απ’ την εξέδρα θα είναι αναμφισβήτητα ο φυσικός αρχηγός της ΑΕΚ. Τόσο εντός γηπέδου όσο και στα αποδυτήρια! Νίκο Γεωργέα σε ευχαριστούμε!

Μπαχράς Σεραφείμ